பழைய சோறும் வெங்காயமும் டாக்டர் விசாகனின் மறைவும்

வாழ்க்கை எண்ணற்ற அனர்த்தங்களை உள்ளடக்கியது. புரிந்து கொள்ள முடியாத பல கணக்கு வழக்குகளைத் தன்னகத்தே கொண்ட மர்மம் பொருந்தியது. அப்படி எனது வாழ்க்கைப் பயணத்தில் என் கூட வந்த ஒருவரின் கணக்கினை முடித்து வைத்தது காலம்.

எனது நண்பரும் பல் மருத்துவருமான விசாகன் அவர்கள் கடந்த வாரம் தான் ஓட்டி வந்த காரால் ஆக்சிடெண்ட் ஆகி மரணமடைந்து விட்டார். நானும் அவரும் கோவிலுக்குச் செல்ல திட்டமிட்டிருந்தோம். சென்னையிலிருந்து வரும் வழியில் இரவில் கார் ஆக்சிடெண்ட் ஆகி விட்டது. மறு நாள் காலையில் வீட்டுக்கு வந்து விடுவேன் என்றுச் சொன்னவர் இன்னும் வரவில்லையே என்று நினைத்து அழைத்தால் ரிங்க் போய்க் கொண்டிருந்தது. ஒருவரும் எடுக்கவில்லை. சென்னையிலிருந்து அழைப்பு வர எடுத்தால் ஆக்சிடெண்டில் இறந்து விட்டார் என்றார்கள்.

இதயம் ஒரு நிமிடம் நின்று பின் துடிக்க ஆரம்பித்தது. ஆயிரம் கிலோ பாரத்தைத் தூக்கி நெஞ்சுக்குள் வைத்தமாதிரி நெஞ்சு கனக்க ஆரம்பித்தது. கண்களிலிருந்து கண்ணீர் வரவா என்று துடித்துக் கொண்டிருந்தது. பிள்ளைகளும், மனையாளும் வருத்தப்படுவார்களே என  கண்களுக்குள் மனசு தானாகவே கேட்டைப் போட்டது. உடல் சோர்ந்து போனேன். சாப்பிடவே பிடிக்கவில்லை. வருத்தம், துன்பம், துயரம் அனைத்தும் அழுத்த மனசு பாரமாகி விட அன்றைய நாள் முழுவதும் எனக்கு இருப்பே கொள்ளவில்லை. 

மறு நாள் திருச்சிக்குச் சென்று கடைசியாக அவரின் முகத்தைப் பார்த்ததும் கரையிட்டிருந்த துயரம் வெடித்துச் சிதறியது. உடல் அதிர கண்களிலிருந்து கண்ணீர் வழிந்தோட அவரின் முகத்தையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். ”அவ்வளவு அவசரமா உங்களுக்கு?” என்று அவரிடம் மனசு கேள்வி கேட்டுக் கொண்டிருந்தது. ஒரே ஒரு கேள்விக்கு ஆயிரம் பதில்களைச் சொல்லும் அவர் மவுனமாக கிடந்தார்.

ஒரு முறை வீட்டுக்கு வந்திருந்த போது மனையாளிடம் ”தங்கச்சி, பழைய சோறு, மோர், சின்ன வெங்காயம் வெட்டிப் போட்டு, கொஞ்சம் பச்சை மிளகாயை நறுக்கிப் போட்டு கையால் கரைத்துக் கொடும்மா?” என்றார். மனையாளும் செய்து கொடுக்க சாப்பிட்டவர் ”இதுநாள் வரைக்கும் இப்படி ஒரு சுவையான கஞ்சியை நான் குடித்ததே இல்லைம்மா!” என்றுச் சொல்லி அனைத்தையும் குடித்தார். அடியேனுக்கும் கொஞ்சம் கொடுத்தார்.

அவருக்கும் எனக்குமான நட்பு எப்போதுமே சர்ச்சைகள் மிகுந்ததாகவே இருந்தன. அவரின் கருத்துகளும், அவரின் முடிவுகளும் எனக்கு உகந்ததாக இருந்ததில்லை. இருவருக்கும் போனில் வாக்குவாதம் வரும். போனைக் கட் செய்து விடுவோம். ஆனால் அடுத்த இரண்டு நிமிடங்களுக்குள் அடுத்த போன் வரும். இப்படித்தான் எங்களது நட்பு சென்று கொண்டிருந்தது.

இனி பழைய சோற்றினைப் பார்க்கும் போதெல்லாம் அவரின் நினைவு நிழலாடுவதை என்னால் தடுத்து நிறுத்த முடியாது என் காலம் வரை. ஆனாலும் காலம் அதற்கான மருந்தினை எனக்கு அளித்து விடும் என்ற நம்பிக்கை எனக்கு இருக்கிறது.

இன்றைக்கு முதல் நாள்

நாடு, மொழி, இனம், உறவுகள் இவைகளுக்கு அப்பாற்பட்டு ஒருவன் இயங்க முடியும் என்றால் அது சாத்தியமே இல்லாத ஒன்றாகத்தான் இருக்கும். ஒவ்வொருவரின் மனதும் ஒவ்வொரு குப்பைத்தொட்டி. அழுகி நாற்றம் வீசும் கருத்துக்களும், முன் பதிவுகளும் கடைசிக் காலம் வரை அவனை அக்குப்பைத்தொட்டிக்குள்ளேயே சிக்கிக் கொள்ள வைத்து விடும். குப்பைத்தொட்டியில் இருந்து வெளியில் வந்தால் அல்லவா உலகத்தின் அற்புதமான தரிசனம் கிடைக்கும்? ஆனால் அதற்கான சிறு முயற்சியைக் கூட எவரும் எடுப்பதில்லை. குப்பைத்தொட்டியில் இருந்து வெளிவருவது எப்படி என்று எவரும் எளிதான முறையில் சொல்லிக் கொடுப்பதும் கூட இல்லை. இந்த நிலையில் மனிதனுக்கு எங்கே விடிவுகாலம் வரப்போகிறது? ஆளும் பிஜேபியினர் நிதர்சனத்தை உணர்ந்து அரசியல் செய்ய வேண்டும். பெரும் பிரயத்தனம் செய்து ஆட்சிக்கு வந்திருக்கின்றார்கள். வந்ததும் மக்களின் வாழ்வாதாரத்தில் கையை வைத்தார்கள். கருப்பு பணமென்றுச் சொல்லி மக்களை அலைய விட்டார்கள். இப்போது தமிழகத்தை சுடுகாடாக்க முயல்கின்றார்கள். 

நெடுவாசல் நான் பிறந்த ஊர். 16ம் தேதியிலிருந்து நடக்கும் போராட்டம் இன்றைக்கும் முடிவில்லாமல் இழுத்துக் கொண்டே செல்கிறது. டிவிக்களில் விவாதங்கள், நொடிக்கொரு தடவை செய்திகள் வந்து கொண்டே இருக்கின்றன. காலையில் தொடங்கி இரவு வரை தொடரும் அஹிம்சா போராட்ட்டம், போராட்டக்களத்திற்கு ஆதரவு தெரிவித்து தமிழகமெங்கிலிருந்தும் வரும் மக்கள். 

ஒரு கிராமம் அந்தக் கிராமத்தில் இருக்கும் மக்கள் எங்களூரும் எங்கள் தொழிலும், நாங்களே எங்கள் நிலத்திற்கு முதலாளியாக இருந்து சம்பாதிக்கும் போக்கும் மாறிப்போய் விடும் என்று போராடுகிறார்கள். மக்களுக்காக அரசா? இல்லை அரசுக்காக மக்களா? என்று தெரியவில்லை. ஆளும் மத்திய அரசிலிருந்து ஒருவரும் நெடுவாசலுக்கு வர மாட்டேன் என்கிறார்கள். ஒருவர் நெடுவாசலில் வாழ்வுரிமைக்காக போராடுபவர்களுடன் நக்சலைட்கள் இருக்கின்றார்கள் என்கிறார். இனி பாகிஸ்தான் தீவிரவாதிகள் நெடுவாசலில் இருக்கின்றார்கள் என்பார்கள். சைனா மறைமுகமாக நெடுவாசலுக்கு சப்போர்ட் செய்கின்றார்கள் என்பார்கள். போராட்டக்களத்தில் இருக்கும் எமது ஊர் வினோத்குமார் தமிழக பாஜகவின் மாநில பொருளாளர் எஸ்.ஆர்.சேகரை நெடுவாசலுக்கு வாருங்கள் என்று அழைக்கிறார். எவரும் வரவில்லை. 

நெடுவாசல் கிராமத்தார் தங்கள் வயிற்றுப் பசிக்காக தங்கள் நிலத்தில் உழுது பயிரிட்டு விவசாயம் செய்து அமைதியாக வாழ வேண்டும் என்பதற்காகப் போராடுகின்றார்கள். ஆனால் பிஜேபியினரும், அவர்களின் அடி வருடிகளும் தங்கள் வயிற்றுப் பசிக்காக பிறரை அழித்தாவது அரசியல் பிழைத்து வயிற்றுப்பசி போக்க வேண்டும் என்பதற்காகப் பேசுகின்றார்கள். இதில் யார் அது இது என்று நீங்களே முடிவு செய்து கொள்ளுங்கள்.

கிராம வளர்ச்சியில் தான் முன்னேற்றம் இருக்கிறது என்கிறது அரசியல் சாசனம். ஆனால் கிராம ஒழிப்பில் தான் நாட்டின் வளர்ச்சி இருக்கிறது என்கிறது பிஜேபி அரசாங்கம்.

அண்ணனுடன் பேசிக் கொண்டிருந்த போது கோவையில் நெடுவாசல் ஹைட்ரோ கார்பனுக்கு ஆதரவாக ஆர்ப்பாட்டம் ஒன்றினை நடத்த இருக்கிறோம் நீயும் வருகின்றாயா என்று கேட்டார். 

பதினோரு மணி வாக்கில் கேஜிசினிமாஸ் தியேட்டர் முன்புறம் உள்ள டீக்கடையின் முன்பு ஒன்று சேர்ந்தோம். ஐந்து நிமிடம் கூட இருக்காது. ஆர்ப்பாட்டத்தின் போது பேசக்கூட விடவில்லை. கைது செய்து விட்டார்கள். மத்திய அரசின் கவனத்தை ஈர்க்க சிறிய ஆர்ப்பாட்டத்தை நடத்தக் கூட விடமாட்டேன் என்கிறது இந்த ஜனநாயக ஆட்சி. அடியேனை காவல்துறை அதிகாரி ஒருவர் ”வெயிலில் நின்று கொண்டு சிரமப்படாதீர்கள், மத்தவங்க போராடுகின்றார்கள், நீங்கள் ஏன் சிரமப்படுகின்றீர்கள்?” என்று கேட்டுக் கொள்ள வேறு வழியின்றி வீடு வந்து சேர்ந்தேன். அண்ணனும் ஊர்க்காரர்களும் கைது செய்யப்பட்டு எங்கேயோ கொண்டு போய் வைத்திருந்தார்கள். மாலையில் விடுதலை செய்து விட்டார்கள். 

அரசியல் சதுரங்க விளையாட்டில் பகடைகளாக மக்கள் மாற்றப்பட்டிருக்கிறார்கள். மாற்றம் ஒன்றே மாறாதது. பகடைகள் தானாகவே உருளும் சாத்தியங்கள் உருவாக ஆரம்பித்தால் அரசியல் சதுரங்க விளையாட்டு மாறி விடும். 

மக்களுக்கு எதிரான எந்த ஒரு விஷயமும் அழிந்தே போகும். இல்லையெனில் மக்களுக்கு எதிரானவர்களை காலம் அழித்தே விடும். அரசியல்வாதிகள் வரலாற்றினைப் படிக்க வேண்டும்.

கருப்பு தங்கம் - அரசியல் துரோக சூழ்ச்சியில் மக்கள்

என்னால் இப்படித்தான் பார்க்க முடிகிறது. நெடுவாசல் கிராமத்தை மட்டுமல்ல தமிழகத்தையே சுடுகாடாக்காமல் மத்திய அரசு விடாது. தமிழர்களை அகதிகளாக்கி அலைய விடாமல் விடமாட்டார்கள் என்பதை காங்கிரஸ் கட்சியும் சரி பாஜகவும் சரி தொடர்ந்து செய்து வருவார்கள். காரணம் தமிழகத்தின் பூமிக்கடியில் புதைந்து கிடக்கும் கருப்புத் தங்கம். தற்போதுதான் மீடியாக்களில் தமிழகத்தில் புதையுண்டு கிடக்கும் கருப்புத் தங்கம் பற்றிக் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக செய்திகள் கசிய ஆரம்பிக்கிறது.

இதற்காகத்தான் ஓ.என்.ஜி.சி நிறுவனம் தன் ஆராய்ச்சியை தமிழகமெங்கும் நடத்தியது. ஆராய்ச்சி நடத்திய காலங்களில் டெக்னாலஜி வளரவில்லை. டிவி செய்திகளும் பத்திரிக்கைச் செய்திகளும் கிடைப்பதற்கும் உலகளாவிய அறிவியலை அனைவரும் தெரிந்து கொள்ளும் வசதியும் இல்லாத காலத்தில் ஓ.என்.ஜி.சி ஆராய்ச்சி நடத்தியதால் போதிய விழிப்புணர்வு இல்லாமல் இருந்தது. அதை அரசியல் கோடிகளும்,கோடிகளுக்கு மாமா வேலை பார்க்கும் மாமாக்களும் ”அப்போது சும்மா இருந்தீர்கள், இப்போது ஏன் எதிர்க்கின்றீர்கள்?” என்று மடத்தனமாக பேசிக் கொண்டிருக்கின்றார்கள்.

காவிரியில் கர்நாடகா தண்ணீர் திறக்கவில்லை என்பதை நான் இதனுடன் சேர்த்து பார்க்க விரும்புகிறேன். ஏனென்றால் நடக்கும் அரசியல் நிகழ்வுகள் இதுதான் உண்மை எனக் காட்டுகிறது. மழை அதிகம் பெய்தால் வேறு வழி இன்றி கர்நாடகா தண்ணீர் திறந்து விடுவது இயற்கையை எதிர்க்க முடியாமல் தான். காவிரி தண்ணீருக்கும் இந்தத் தமிழகத்தின் கருப்புத் தங்கத்துக்கும் நிச்சயம் தொடர்பு இருந்தே ஆக வேண்டும். அது அப்படித்தான் இருக்கமுடியும்.

காவிரியில் தொடர்ந்து தண்ணீர் வந்தால் முப்போகமும் தமிழகத்தில் விளையும். அவ்வாறு விளைய ஆரம்பித்தால் கருப்புத்தங்கம் பற்றி பேச்சே எடுக்க முடியாது. வறட்சி, ஏழ்மையை உருவாக்கி விட்டால் மக்களை எளிதில் மடக்கி விடலாம் என்ற திட்டமாகக் கூட இருக்கலாம். 

சுப்ரீம் கோர்ட் தண்ணீர் திறந்து விடு என்று உத்தரவு போடுகிறது. ஆனால் கர்நாடகா அதைச் செய்யவில்லை. சுப்ரீம் கோர்ட் உத்தரவு போட்டவுடன் சசிகலாவைக் கைது செய்கிறது காவல்துறை. தமிழகத்தில் மட்டும் சட்டம் காப்பற்றப்பட வேண்டும் ஆனால் கர்நாடகத்தை எவரும் கேள்வி கூட கேட்கவில்லை. மத்திய அரசு சட்டத்தை மதிக்காத மாநில அரசிடம் விளக்கம் கூட கோரவில்லை. ஆனால் தமிழகத்தில் எது நடந்தாலும் கேள்வி கேட்கிறது. இதிலிருந்து தெரிகிறதா கருப்புத்தங்கத்தின் அரசியல்? காவிரி நீர் மேலாண்மை வாரியத்தை மத்திய அரசு அமைக்காத காரணம் தமிழகத்தின் அடியில் இருக்கும் கருப்புத்தங்கம் மட்டுமே காரணமாக இருக்க வேண்டும்.

பாஜகவின் இல.கணேசனின் பேச்சு இதை உறுதிப்படுத்துகிறது. ஒரு நாடு நன்றாக இருக்க வேண்டுமெனில் ஊர் அழியலாம் என்று பேச இந்தக் கருப்புத் தங்கமும் அதன் மூலம் கிடைக்கும் பலன்களும் தான் காரணமாக இருக்க முடியும்.

காவிரி வழக்குகள் ஆண்டாண்டுகாலம் நீதிமன்றத்தில் தேங்கிக் கிடப்பதிலும் ஏதோ ஒரு அரசியல் சூழ்ச்சி இருக்கிறது என்றே நம்பத்தோன்றுகிறது. தாஜ் ஹோட்டல் துப்பாக்கிச் சூட்டு வழக்கில் அதிரடியாக தீர்ப்பு வழங்கிய வேகம் காவிரி வழக்குகளில் எங்கே சென்றன? போபால் விஷ வாயு வழக்கில் 15000 பேர் கொல்லப்பட்டார்கள். குற்றவாளி எந்த தண்டனையும் இன்றி சுகமாக இறந்து போனார். சாதாரண முறையில் தண்டனை பெற்று வெளி வந்தார்கள் அனைத்துக் குற்றவாளிகளும். 

மக்கள் கொல்லப்பட்டால் கூட நீதிமன்றத்தால் எதையும் செய்து விட முடியாது என்பதை இந்த வழக்கும், வழக்கு நடத்தப்பட்ட விதமும் சொல்லிக் கொண்டே இருக்கிறது.

மக்கள் அரசு அதிகாரத்தின் முன்பு அடிமைகள் என்பதை போபால் விஷவாயு வழக்கு சாட்சி சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறது. நீதிமன்றங்கள் அரசியலின் முன்னே எதுவும் செய்ய முடியாது. உத்தரவு போட்டாலும் நிறைவேற்றுவது அரசு தானே? அந்த உத்தரவு அரசுக்கு எதிராக இருந்தால் எந்த அரசு நிறைவேற்றும்? நீதிமன்றத்தால் என்ன செய்து விட முடியும்? சட்டம் அரசியலின் முன்னே வாய் மூடி நிற்கின்றது. 

அரசியலில் சுயநலக்கோடிகள் கூட்டம் மிகுந்திருக்கிறது. வாரிசுகள் வரிசை கட்டி அரசுக்கட்டிலில் அமர போட்டி போடுகின்றார்கள். கூடவே மாமாக்களையும் சேர்த்துக் கொண்டு குதிரையின் முன்னே கட்டித் தொங்க விடப்படும் கொள்ளுப் பையைப் போல பதவி, பணம் இரண்டையும் காட்டி தங்கள் பக்கம் நியாயம் இருப்பதாக பிறரைப் பேச வைக்கின்றார்கள். 

நீதிமன்றத்தில் வழக்குப் போட்டாலும் ஜெயிக்க முடியாது. ஏனென்றால் நீதிமன்றங்கள் அரசின் கொள்கை முடிவுகளில் தலையிட முடியாது என்றுச் சொல்லிய தீர்ப்புகள் இருக்கின்றன. மத்திய அரசின் கொள்கை முடிவு தமிழக மக்களை கூண்டோடு கைலாசம் அனுப்புவது அல்லது அகதிகளாக தமிழர்களை ஓட விடுவது. இந்தக் கொள்கை முடிவினை நீதிமன்றங்கள் ஏற்றுக் கொள்ளத்தானே செய்யும்? மக்கள் கொல்லப்படனும் என்று அரசு நினைத்தால் அதைக் கூட அரசின் கொள்கை முடிவு என்றுச் சொல்லி நீதிமன்றங்கள் தீர்ப்பு எழுதி விடும். பாஜகவின் இல.கணேசன் தான் அரசின் கொள்கை என்னவென்று தெளிவாகப் பேட்டி கொடுத்துக் கொண்டிருக்கின்றாரே? இதை விட வேறு என்ன சாட்சியம் தேவைப்படுகிறது?

தமிழகத்தில் இப்போது இருக்கக் கூடிய அரசியல் நிலவரம் சரியில்லை. பாஜகவின் ஆட்டி வைக்கும் பொம்மை அரசியல் தான் நடைபெறுகிறது என்று நான் சொல்லித்தான் தெரிய வேண்டியதில்லை. அம்பிக்களின் பத்திரிக்கைகள் அனைத்தும் பாஜகவுக்கு ஆதரவாகத்தான் எழுதுவார்கள். பேசுவார்கள். மக்களைத் திசை திருப்புவார்கள். அம்பிக்களின் மீடியாவும், சுயநலம் மட்டுமே பொது நலமென கொள்கை கொண்ட ஒரு சில தமிழ் மீடியாக்களும் எல்லாவற்றையும் மறைத்து விடுவார்கள். 

மத்திய அரசின் அசைவுகளுக்குத் தகுந்தாற்போல அசையும் மாநில அரசினால் மக்களுக்கு நன்மை செய்து விட முடியும் என்று நினைக்க முடியவில்லை. சுற்றுச்சூழல் அனுமதி பெறவில்லை, நாங்கள் அனுமதிக்க மாட்டோம் என்றுச் சொல்வதெல்லாம் அரசியல் என்றே நினைக்கிறேன். பெட்ரோலியத்துறையின் அரசாணைகள், மாற்றப்பட்ட விதிமுறைகள் எதையும் எவரும் படிக்கவில்லை என்றே நினைக்கின்றேன். ஏற்கனவே ஏலம் விட்டு இந்த நிறுவனத்துக்கு தான் இந்த இடம் என்று அனுமதி கொடுத்து விட்டது மத்திய அரசு. அதுமட்டுமல்ல மக்களுக்கு எந்த விதக் கெடுதலும் ஏற்படாது என்று செய்தி அறிக்கையும் வெளியிடுகிறது. மத்திய அரசுக்குக் கட்டுப்பட்ட மாநில அரசு அனுமதி தர மாட்டோம் என்கிறது என்றுச் சொல்வதில் இருக்கும் வேறுபாடுகளைக் கவனிக்க வேண்டும்.

பாஜகவின் ஒலிபெருக்கிகள் ”சமூக விரோதிகள் சேர்ந்து விட்டார்கள், கலவரம் நடக்கும், தியாகம் செய்ய வேண்டும், பெட்ரோலிய இறக்குமதி குறைக்கப்பட வேண்டும்” என்றெல்லாம் விடாது ஒலித்துக் கொண்டிருக்கின்றன. இதற்கிடையில் கேஸ் விலையை அதிரடியாக உயர்த்துகிறது மத்திய அரசு. இனி பெட்ரோலின் விலையையும் அதிரடியாக உயர்த்துவார்கள். இறக்குமதி அதிகமாகிறது என்பார்கள். பொருளாதார விற்பன்னர்கள் விலையேற்றத்துக்கு காரணங்களை அடுக்குவார்கள். விலை குறைக்கப்பட வேண்டுமெனில் உள் நாட்டுப் பெட்ரோலிய உற்பத்தி அதிகரிக்கப்பட வேண்டுமென்ற கட்டாயத்தை உருவாக்குவார்கள். மக்களும் வேறு வழி இன்றி நெடுவாசல் கிராமம் மட்டுமல்ல தமிழக விவசாயத்தைப் பலி கொடுக்க ஆதரவு தர ஆரம்பித்து விடுவார்கள்.

இதில் ஒரு நன்மை என்னவென்றால் பெட்ரோலியத்துறை மத்திய அரசின் கட்டுப்பாட்டில் இருப்பதுதான். மாநில அரசின் கட்டுப்பாட்டில் இருந்திருந்தால் இந்த நேரம் சன் பெட்ரோ கெமிக்கல்ஸ், டகால்டி பெட்ரோ கெமிக்கல்ஸ் நிறுவனங்கள் தமிழகத்தைச் சுடுகாட்டுச் சாம்பலாக்கி இருக்கும். மலையையே விழுங்கியவர்கள் இதையெல்லாம் விட்டிருப்பார்களா? இதன் காரணமாகத்தான் மக்களுக்கு ஆதரவாக எதிர்க்கின்றார்களோ என்னவோ தெரியவில்லை. எதிலும் பலனில்லாமல் வெறுமனே வேடிக்கைப் பார்ப்பதில் கேடிகளுக்கு என்ன லாபம்? ஆற்று மணல் எடுக்க காவிரியில் தண்ணீர் திறக்கக் கூடாது என்று அரசியல் கேடிகளுக்குப் பணம் கொடுத்தார்கள் என்று செய்திகள் கசிந்தன. நெருப்பு இல்லாமலா புகை வரும்?

இதையெல்லாம் வைத்துப் பார்க்கும் போது தமிழக பூமியின் அடியில் கிடக்கும் கருப்புத் தங்கத்தை எடுக்கும் வரை மத்திய அரசு விடாது ஓயாது என்றே நினைக்கத் தோன்றுகிறது. தென் தமிழகம் பாலைவனமாகி தமிழர்கள் அகதிகளாகப் போகும் நாட்கள் கண்ணில் தெரிய ஆரம்பித்திருக்கிறது.

மக்களின் போராட்டங்கள் நூற்றுக் கணக்கான் உயிர்களைப் பலி வாங்க ஆரம்பித்தால் பிசுபிசுத்துப் போய் விடும் என்று அரசியல் கோடிகளுக்கு நன்கு தெரியும். மக்கள் போராட்டங்கள் வெடிக்கும் என்றும் தெரிந்தும் அனுமதி கொடுக்கிறது மத்திய அரசு என்றால் அவர்கள் சொல்லும் ஜால்ஜாப்புகளை நம்ப வேண்டும் என்று அவர்கள் எதிர்பார்ப்பது ஆடு நனைகிறது என்று ஓநாய் அழுத கதை மாதிரி தான் இருக்கிறது. 

ஆடு - மக்கள், ஓநாய் - அரசு.  இறுதியில் வெற்றி யாருக்கு என்பதை நான் சொல்லித்தான் தெரிய வேண்டுமா?

1000 கோடி ரூபாய் வருமானம் கொண்டவர்கள் கட்சி மாறி கட்சிக்கு வந்து அமைச்சராகி அல்லக்கை ஆகி பின்னர் நான் நல்லவன் என்றுப் பேசிக் கொண்டலைகின்றார்களே இவர்களைத்தான் அரசியல் கோடிகள் என்று எழுதி இருக்கிறேன். கோடிகள் இல்லையென்றால் குப்பனும் சுப்பனும் கல்வி அமைச்சராக முடியுமா? இல்லை திடீர் புனிதர் வேஷமும் போட முடியுமா? வயிற்றுப்பாட்டுக்கு வழி இல்லாதவர்கள் தானே தர்மம் பற்றி பேசுவார்கள். நாங்கள் நல்லவர்கள் என்று கோடிகள் தான் பேசுவார்கள். பணத்தின் வாசம் சாக்கடையையும் மணக்க வைத்து விடும் அல்லவா?

வாசகர் கடிதம் - பதில்

உங்கள் பிளாக் நன்றாக இருக்கிறது. 

மகள் நிவேதிதாவிற்கு கடிதம் - 19 ஜூன் 2016

இந்த கடிதம் இதுவரை நான் படித்ததில் நா. முத்துக்குமார் தன் மகனுக்கு எழுதிய கடிதத்திற்கு பிறகு மிகச் சிறந்த கடிதம்.

http://www.tamilmurasu.com.sg/2016/08/17/1393255662-4407.html

நீ எப்போதுமே தனியாள் என்பதை நினைவில் வைத்துக் கொள். உனது பிரச்சினையும், மகிழ்ச்சியும், வலியும் உன்னை மட்டுமே சார்ந்தது. அதை வேறு எவரும் உணர்ந்து கொள்ளக் கூட முடியாது. உன் வாழ்க்கைப் பயணத்தில் கூட வருபவர்கள் எவரும் நிரந்தரம் இல்லை என்பதை நீ முடிவு கட்டிக் கொள்ள வேண்டும். வேறு யாரும் உனக்கு எந்த வித காரியத்தையும் பயனின்றி செய்ய மாட்டார்கள் என்பதை நீ நன்றாக நினைவில் வைத்துக் கொள்ள வேண்டும்.

இந்த வரிகளை நான் மனப்பாடம் செய்து கொண்டிருக்கிறேன்.

உங்கள் நண்பர் ஜஹாங்கீர் ஆலம் பற்றி படிக்கும் போது எனக்கு என் நண்பன் ஞாபகம் வந்தது. அவர் எப்படி இறந்தார் என்று பதிவில் இல்லையே. அல்லது உங்களுக்கு தகவல் தெரியவில்லையா?

தாெடர்ந்து எழுதுங்கள். நன்றி.

கார்த்தி

01/03/2017

கார்த்திக்,

தங்களின் கடிதத்துக்கு நன்றி.

பெரிய கோடீஸ்வரன் வீட்டுக்  குழந்தைகள் எப்படியெல்லாம் வளர்க்கப்படுமோ அப்படித்தான் வளர்ந்தான் என் நண்பன். அவனுக்கு கிடைக்காத ஒன்றும் இல்லை என்றே சொல்லலாம். அவனது அம்மா அவன் மீது கொண்ட பாசம் அளவிட முடியாதது. பையன் உருப்பட மாட்டேன் என்கிறானே என்று அவனின் அப்பா அவன் மீது கோபம் கொண்டிருந்தார். இவர்களுக்குள் நான் சிக்கி இருந்தேன்.

ஆலம் நிறைய சிகரெட் குடிப்பான். அனைத்தும் காட்டம் மிகுந்த ஃபாரின் சிகரெட். அவனுக்குள் காதல் தோல்வி என்றொரு நிறைவேறாத சோகம் ஒன்றிருந்தது. அது யார்? ஏன் அப்படி ஆனது என்ற விஷயமெல்லாம் எனக்கு நன்கு தெரியும். அந்தக் காதல் விபரீதங்களைக் கொண்டு வந்து சேர்த்து விடும் அளவுக்கு தாக்கமுடையது. பணக்காரன் ஏழை என்கிற வித்தியாசத்தைத் தாண்டியும் ஒரு சில காரணிகள் அந்தக் காதலுக்கு இருந்தது. காதல் என்பது எல்லைகளற்ற உணர்ச்சி. அதை அடக்கி ஆள்வது என்பது மனிதனால் முடியாத ஒன்று. இயலாமையால் விட்டு விட நேரிடலாம். ஆனால் அந்த நிறைவேறாத காதலினால் எண்ணற்ற அனர்த்தங்கள் பிற்காலத்தில் உருவாகி வாழ்க்கையை சிக்கலானதாக்கி விடும். அவன் தன் காதல் தோல்வியை சிகரெட் புகை போக்கி விடும் என்று நினைத்தான். அதைத்தான் அவை செய்தன. அம்மா தான் போனில் ”அவன் இறந்து விட்டான் புற்று நோய்” என்றார்கள். மனது வலித்தது.

அவனுக்குப் பிடித்த சிகரெட் என்னையும் பிடித்திருந்தது. ஒரு நாள் மாலை நேரத்தில் அதுவும் என்னிடமிருந்து விடைபெற்றது. தெரிந்தோ தெரியாமலோ ஒட்டிக்கொள்ளும் பழக்கத்தை அவ்வளவு எளிதில் மனது விட்டு விட ஏற்றுக் கொள்ளாது. அதன் பின் விளைவுகளை புத்தியில் உரைக்கும் படி உணரச் செய்தால் மனது எங்கோ ஓடி ஒளிந்து கொள்ளும். அந்த உரைக்கும்படி சொல்வது எப்படி என்பது தான் தந்திரம்.

நான் வேலை நிமித்தமாக வெளியூர் வந்து விட்டேன். அதன் பிறகு அவனுடனான தொடர்பு முற்றிலுமாகத் துண்டிக்கப்பட்டு இருந்தது. ஊருக்குச் செல்லும் போதெல்லாம் அவன் வீட்டினைக் கடக்கும் போது அவனுடனான நினைவுகள் நெஞ்சில் அழுந்திக் கொள்ளும். காலம் அதற்கான மருந்தினை எனக்குத் தந்து இருக்கிறது. எதுவும் நிரந்தரம் இல்லையே. அந்த உண்மை உரைக்க ஆரம்பித்த பிறகு மனது இலேசாகி விட்டது.

தொடர்ந்து படியுங்கள். வாழ்த்துக்கள்.

மன்னித்து விடு - கொடூரத்தின் மனப்பான்மை

அஹமத் புக்காதீர் - எனக்குப் பிடித்த அரபி பாடகர். அவரின் லாஸ்ட் ப்ரீத் பாடல் தான் நெடுவாசல் கிராமத்தின் கடைசி மூச்சு என்கிற வீடியோவின் பின்னனியாக ஒலிக்கிறது. மனதை உருக்கும் அற்புதமான குரல். டன்டனக்க டனக்கு நக்கா கும்மு கும்மு இசை கருவிகள் இல்லாமல் வெறும் ஹம்மிங்க் சவுண்டுடன் அழுத்தப்பட்ட ஸ்ருதியுடன் அற்புதமாக உருகி இருப்பார்.

இதோ அந்தப் பாடல். 

மான் வகையறாக்கள் அஹமத் புக்காதீரைக் கேட்டிருப்பார்கள் என்று நினைக்கிறேன். அதைத் தமிழில் கொண்டு வருவதுதான் அவர்களுக்குப் பிரச்சினையாக இருந்திருக்கும் போல. இவர்கள் எல்லாம் அப்படியே காப்பி அடிப்பதில் மன்னர்கள் அல்லவா? 

அஹமத்தின் ஃபர்கிவ் மீ என்றொரு அற்புதமான பாடலை கீழே இருக்கும் இணைப்பில் கேளுங்கள். படத்தொகுப்பு கண்ணீரை வரவழைத்து விடும். ஆனால் இப்பாடலில் இருக்கும் க்ரூரம் கொடுமையானது. பாடலைப் பாருங்கள். நான் என்ன சொல்ல வருகிறேன் என்று உங்களுக்குப் புரியும். பிச்சை போடுவது கூட க்ரூரம் என்கிறேன் நான். ஒரு சில விஷயங்கள் மனித தன்மை கொண்டதாக இருந்தாலும் இரக்கம் என்பது பிறரின் மீது செலுத்தும் ஆகப் பெரிய குற்றச் செயல் என்றே நினைக்கிறேன்.

தன் மானத்தைக் கீறி விடும் எந்த ஒரு மனிதாபினச் செயலானாலும் அது க்ரூரமே ! 

எனக்கு இதைப் போன்ற அனுபவங்கள் பல ஏற்பட்டன. ஒரே ஒரு தடவை பேருந்தில் தட்டுத் தடுமாறி ஏறி உட்கார்ந்தேன். அருகில் இருந்த ஒருவர் 100 ரூபாயைக் கொடுத்து வைத்துக் கொள்ளச் சொன்னார். புரிகிறதா எனது இந்த பதிவின் அர்த்தம். இதைத்தான் கொடூரம் என்கிறேன்.

Come on my Brothers let us join, decide which now, do not delay

இந்தியாவின் வளர்ச்சி என்கிற பெயரில் இந்தியாவிற்கே உணவளிக்கும் எங்கள் தமிழகத்தின் நெற்களஞ்சியத்தை அழித்திட முனைந்திருக்கும் இந்திய அரசே! ஆளும் அதிகாரவர்க்கதினரே!

இரண்டாம் உலகப்போரில் ஹிட்லர் யூத இனத்தை கேஸ் சாம்பரில் குவித்து கொன்றொழித்தானே அதைப் போல எங்களையும் கேஸ் என்கிற பெயரில் கொல்லப் போகின்றீரா?

எங்களுக்கு நல்லது செய்வீர்கள் என்று நம்பித்தானே ஓட்டுப் போட்டோம் எங்கள் உயிரைப் பறிக்க முதுகில் குத்திக் கொல்ல வருவீர்கள் என்று நினைக்கவில்லையே?

வீடு வீடாக வந்தீர்களே! நாங்கள் உங்களை எங்கள் பிரதி நிதியாகத்தானே பார்த்தோம் ஆனால் எமதர்மனின் பிரதிநிதிகளாக எப்போது மாறினீர்கள்?

இரத்தமும் சதையும் எலும்பும் நிறைந்த உங்கள் உடம்புக்குள் இதயம் என்று ஒன்று இல்லாமல் போய் விட்டதா?

ஒரு நாடு நன்றாக இருக்க வேண்டுமானால் ஒரு ஊர் அழியலாம் என்கிறாரே ஒருவர், எங்கள் குழந்தைகளையும் எங்களையும் கொன்று விட முடிவெடுத்து விட்டுத்தான் பேசுகின்றீர்களா?

உங்களிடம் ராணுவம் இருக்கிறது, போலீஸ் இருக்கிறது, அதிகாரம் இருக்கிறது. எங்களிடம் இயலாமையும் கண்களில் வழிந்தோடும் கண்ணீரும் தான் இருக்கிறது இந்திய அரசே!

உலகத்தின் ஒப்பற்ற நாகரீக தமிழர்களை இருக்க இடமில்லாமல் அழித்து விட முயன்று விட்டீர்களா? தமிழும் தமிழனும் உங்களுக்கு என்ன கெடுதலைச் செய்தார்கள்?

நம்பி நம்பி கெட்டவர்கள் நாங்கள். இப்போது நாங்கள் இருக்கும் இடத்தையும் அழித்து எங்களை நாடில்லா வீடில்லா மனிதர்களாக ஆக்கப் போகின்றீர்களா?

நாங்கள் வாழும் இடத்தையும் பறித்துக் கொண்டு எங்களையும் விரட்டி அடிக்கப் போகின்றீர்களா?

உலகையே அச்சுறுத்திய ஹிட்லர் முசோலினிக்களும் இருந்த இடம் தெரியாமல் அழிந்தார்களே. வரலாற்றினை மறந்தா போனீர்கள்?

நேதாஜி அழைத்தார் என்பதற்காக உயிருக்கு அஞ்சாமல் வெற்று நெஞ்சினைக் காட்டி துப்பாக்கிக் குண்டுகளை எங்கள் நெஞ்சில் பெற்று மண்ணோடு மண்ணாய் செத்துப் போன வரலாறு எங்களுக்கு உண்டு.

எங்கள் வாரிசுகளுக்காக எதிர்காலத்தை தேக்கி நிற்கும் சமுதாயத்தின் நல்வாழ்வுக்காக நாங்கள் எங்கள் உடம்பில் இறுதி மூச்சு இருக்கும் வரை அஹிம்சா வழியில் போராடுவோம்.

நெடுவாசலையும் நெடுவாசல் மக்களையும் காப்பாற்றுங்கள்

நெடுவாசல் கிராமம் இந்தியாவின் தலைப்புச் செய்தியாக மாறும் என்று கனவில் கூட நினைத்துப் பார்த்ததில்லை. எனது ஊர் அது. நான் பிறந்த ஊர். எனது தந்தை மாணிக்கதேவர், அவரின் தகப்பனார் அருணாசலத்தேவர், அவரின் தகப்பனார் நாடதேவர் இப்படியாக வாழையடி வாழையாக வாழ்ந்த ஊர். எங்கள் குடும்பத்திற்கு நாடி வீடு என்றொரு பட்டப்பெயரும் உண்டு. எனது வீட்டுக்கு முன்னால் நெடுவாசல் கிராமத்தின் தெய்வமான நாடியம்மன் இருக்கிறார். நெடுவாசல் திருவிழா சுத்துப்பட்டு ஊரெங்கும் புகழ் பெற்றது. படத்தேர் திருவிழாவின் அசத்தல் நிகழ்ச்சி.

நெடுவாசலைப் பற்றித் தெரிந்து கொள்ள வேண்டுமெனில் கீழே இருக்கும் கூகுள் மேப் இணைப்பினைக் கிளிக் செய்து சுற்று வட்டாரங்களைப் பாருங்கள். எங்கெங்கும் பசுமை மண்டிய விவசாய பூமி எம் ஊர்.

கூகிள் மேப்பில் நெடுவாசல்

என் சிறு வயதில் ஓ.என்.ஜி.சி வண்டிகள் அடிக்கடி வந்து செல்லும். வெடி வைப்பார்கள். வெடிக்கும் போது நடக்கக்கூடாது என்பார்கள். நாடங்குளத்தருகில் தான் மண்ணெண்ணெய் டெஸ்ட் செய்தார்கள். அப்போதெல்லாம் இந்தக் காலத்தில் இருப்பது போன்று டெக்னாலஜி வளர்ச்சி ஏதும் இல்லை. அரசாங்கம் மண்ணெண்ணெய் டெஸ்ட் செய்கிறது என்ற பெருமையில் மட்டுமே ஊர் மக்கள் இருந்தார்கள். நம்ம ஊரில் மண்ணெண்ணெய் இருக்கிறதாம் என்ற பெருமை மட்டுமே. ஆனால் அதனடியில் கொலைகார எண்ணம் இருக்கிறது என்று தெரிந்து கொள்ளவில்லை. அந்தளவுக்கு அப்பாவித்தன்மை கொண்டவர்கள் எம் மக்கள். நெல், உளுந்து, நிலக்கடலை, எள், சிறுதானியப் பயிர்கள், மா, பலா, வாழை, காய்கறிகள் என எங்களூரில் விளையாத உணவுப்பொருட்களே இல்லை எனலாம். தென்னந்தோப்புகள் அதிகம். தேங்காய்கள் அதிகம். உலகெங்கும் நாங்கள் விளைவிக்கும் விவசாயப்பொருட்கள் உண்ணப்படுகின்றன. புதுக்கோட்டை மாவட்டம் வறட்சி மாவட்டம் என்பார்கள். ஆனால் நெடுவாசல் காவிரி ஆற்றின் கடைமடைப் பகுதி. காவிரி ஆறு நெடுவாசலின் கிழக்கே செல்கிறது. ஊருக்கே உணவளிக்கும் உன்னத ஊர் நெடுவாசல்.

எனது சகோதரி ஜானகியும் சித்தி செவையாளும் போராட்டக்களத்தில்

எக்கானமிக்ஸ் டைமில் 2016ம் வருடம் ஒரு செய்தி வெளியானது. மத்திய அரசின் ஓ.என்.ஜி.சியால் கண்டறியப்பட்ட எண்ணெய் வளமிக்க பகுதிகளில் ஆயில் எக்ஸ்புளோரேஷனுக்காக வெளி நாட்டு நிறுவனங்களை ஏலத்தில் பங்கு கொள்ள அமெரிக்கா, இங்கிலாந்து, கனடா, சிங்கப்பூர் மற்றும் துபாய் போன்ற நாடுகளில் ரோடு ஷோவை நடத்தி வந்திருக்கிறது. இத்தனை செலவு செய்து விட்டு சும்மா இருக்குமா அரசு?  அதன் பிறகு நடத்தப்பட்ட ஏலத்தில் தற்போது ஜெம் லேபரட்டரீஸ் பிரைவேட் நிறுவனத்திற்கு நெடுவாசல் கிராமத்தில் ஹைட்ரோ கார்பன் என்றுச் சொல்லி மீத்தேன் வாயுவை எடுக்க மத்திய அரசு அனுமதி அளித்திருக்கிறது. தமிழகத்தின் நெற்களஞ்சியமான பகுதி என்று மத்திய அரசுக்குத் தெரியாதா? இல்லை பாரதப்பிரதமருக்குத்தான் தெரியாதா? எல்லாம் அனைவருக்கும் தெரியும். உலகிற்கே உணவளிக்கும் பகுதி இது என்று அனைத்து அரசியல்தலைவர்களுக்கும் நன்கு தெரியும். தெரிந்தும் செய்கின்றார்கள் என்றால் என்ன காரணம்?

போராட்டக்களத்தில் இருப்பவர்களை பிரிவினை வாதிகள் என்கிறார் பாஜகவின் ஹெச்.ராஜா. இல.கணேசன் ஒரு நாடு நன்றாக இருக்க வேண்டுமெனில் ஒரு மாவட்டம் தியாகம் செய்யணும் ஒரு மாவட்டம் நன்றாக இருக்க வேண்டுமெனில் ஒரு கிராமம் தியாகம் செய்ய வேண்டும் என்று பேட்டி கொடுத்துக் கொண்டிருக்கின்றார். பாஜகவின் மாநிலத் தலைவர் இதுவரை அமைதியாக இருந்து விட்டு இப்போது போராடுகின்றார்கள் என்கிறார். ஆக இவர்களின் பேட்டியை வைத்துப் பார்க்கும் போது நெடுவாசலை சுடுகாடாக்க முடிவே செய்து விட்டார்கள் என்றே தெரிகிறது. மத்திய அமைச்சர்கள் மக்களின் விருப்பமின்றி எந்தத் திட்டமும் செயல்படுத்த மாட்டோம் என்கிறார்கள். ஆனால் ஆளும் பிஜேபி அரசின் அங்கத்தினர்கள் மத்திய அமைச்சர்களின் பேச்சுக்கு எதிராகப் பேசுகின்றார்கள். போராடினால் தேசத்துரோகி என்கிறார்கள் பிஜேபியினர்.

ஒரு ஊரையே அழித்துத்தான் பிறரின் அடுப்பு எரிய வேண்டுமா? ஊர் மக்களைக் கொன்றொழித்துதான் இந்திய மக்கள் உணவு சமைக்க வேண்டுமா? இப்படியெல்லாம் பேச இல.கணேசன் அவர்களின் மனது என்ன கல்லா? ஏன் இத்தனை வன்மமாகப் பேசுகின்றார் என்றே தெரியவில்லை. உணவை விட இயற்கை எரிவாயு தான் அவசியமா? விவசாயத்தை விட அடுப்பு எரிக்கவும், கார்கள் ஓட்ட பெட்ரோல் தான் அவசியமா? இல.கணேசன் அவர்கள் உணவுக்குப் பதிலாக இயற்கை எரிவாயுவை உண்கின்றாரா? அவர் குடும்பத்தாரும் அப்படித்தான் இயற்கை எரிவாயுவை குடிக்கின்றார்களா? என்று தெரியவில்லை.

மத்திய அரசு மக்களை எப்படி ஏமாற்றுகிறது என்பதை புதிய தலைமுறையில் வெளிவந்திருக்கும் இந்தச் செய்தி அப்பட்டமாக தோலுரித்துக் காட்டுகிறது.

செய்தி கீழே:

மத்திய அரசின் மக்கள் நயவஞ்சகத் திட்டம்

ஷேல் கேஸ் திட்டத்தை, புதுபுதுப் பெயர்களில் செயல்படுத்த, முயற்சி தொடர்வதாக குற்றச்சாட்டு எழுந்துள்ளது. கடந்த 2015ஆம் ஆண்டு குத்தாலம் உள்ளிட்ட மிகச்சில இடங்களில் ஷேல் கேஸ் எடுக்கப்போவதை ஆதாரங்களுடன் அம்பலப்படுத்தியது புதிய தலைமுறை. அதன் தொடர்ச்சியாக ஏற்பட்ட விழிப்புணர்வு மற்றும் விவசாயிகளின் எதிர்ப்பால், திட்டத்தை நிறுத்திவைத்தது ஒஎன்ஜிசி (ONGC). இந்த நிலையில், ஹைட்ரோ கார்பன் திட்டம் என்ற பொதுப்பெயரில், கைவிடப்பட்ட அந்த ஷேல் கேஸ் திட்டத்தை செயல்படுத்த வாய்ப்பு இருப்பதாகத் தெரிகிறது.

ஷேல் கேஸ் எனப்படும் பாறை எரிவாயு எடுக்கும் திட்டத்திற்கு, காவிரிப் படுகையில் அமைந்திருக்கும் குத்தாலம், சிதம்பரம் அருகில் உள்ள புவனகிரி, அடியக்காமங்கலம், கமலாபுரம், கூத்தாநல்லூர், ராமநாதபுரம், பெரிய நரிமனம், சீர்காழி அருகே உள்ள காளி ஆகிய இடங்கள் வெளிப்படையாக அறிவிக்கப்பட்டவை ஆகும். இதில், காவிரி படுகையை மையப்படுத்தி, இரண்டு மண்டலங்கள், பெயரிடப்படாமல் குறிப்பிடப்பட்டிருக்கின்றன. அதில், முதல் மண்டலம், 948 சதுர கிலோமீட்டர் பகுதியை உள்ளடக்கியதாக உள்ளது. பெயரிடப்படாத இரண்டாவது மண்டலத்தின் எல்லை, ஆயிரத்து 542 சதுரகிலோ மீட்டர் பரப்பளவை கொண்டதாக குறிப்பிடப்பட்டிருக்கிறது. மயிலாடுதுறை அருகே உள்ள குத்தாலத்தில் ஆரம்பிக்கும் இந்த புள்ளியானது, வடக்கு தெற்காக, புதுக்கோட்டை மாவட்டம் நெடுவாசலை தாண்டி முடிவடைகிறது.

ஹைட்ரோகார்பன் திட்டம் என்ற பெயரில் குறிக்கப்பட்டுள்ள, பெயரிடப்படாத, இரண்டாவது மண்டலத்தின் வரைபடத்தில், நரிமனம், திருவாரூர், கீழ்வேளூர், அடியக்காமங்கலம், பள்ளிவார்மங்கலம், விஜயாபுரம், கமலாபுரம், நன்னிலம், கூத்தாநல்லூர், பூண்டி, மாத்தூர், கோவில்களப்பால், திருக்காலூர், பெரியகுடி, துளசபட்டினம் ஆகியவையும், தஞ்சாவூர் காவிரி துணை படுகை பகுதிகள் என குறிப்பிடப்பட்டு, அதில், வடதெரு, நெடுவாசல் மற்றும் கிருஷ்ணாபுரமும் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன.

ஷேல் கேஸ் எடுக்கப்போவதாக பட்டியலிப்பட்டுள்ள பகுதிகளின் மொத்தப் பரப்பளவு (ஆதார ஆவணங்களின்படி) 3 லட்சத்து 81 ஆயிரம் ஏக்கர். 40க்கு 40 என வைத்தால், சராசரியாக 150 கிலோ மீட்டர் சுற்றளவு பகுதிகளை தன்னகத்தே கொண்டது, முழுமையான பெயரிடப்படாத, இரண்டாவது மண்டலமாகும். இந்த இரண்டாவது பகுதியில், ஷேல் கேஸ் எடுக்க வழங்கப்பட்டிருக்கும் உரிமங்கள், வருகிற 2019ஆம் ஆண்டோடு காலவதியாகிவிடும். இதன் காரணமாக, ஹைட்ரோகார்பன் என்ற பொதுப்பெயரில், கச்சா எண்ணெய் எடுப்பதாக கூறி, ஷேல் கேஸ் எடுக்கும் திட்டம் முன்னெடுக்கப்பட உள்ளதாகவே, புதிய தலைமுறைக்கு கிடைத்துள்ள ஆதாரங்கள் கூறுகின்றன.

இந்த இரண்டாவது மண்டலத்தைப் போன்றே, முதல் மண்டலத்திற்கான பெயர்களும் வெளிப்படையாக அறிவிக்கப்படவில்லை. இரண்டாவது மண்டலத்தில் இடம்பெற்ற பகுதிகளை தவிர்த்து, பெயரிடப்படாத முதல் மண்டலத்தில், ஷேல் கேஸ் எடுக்க, கடலூர் மாவட்டத்தில் 14 இடங்களும், நாகப்பட்டினம் மாவட்டத்தில் 9 இடங்களும், அரியலூர் மாவட்டத்தில் 6 இடங்களும், தஞ்சாவூர் மாவட்டத்தில் 5 இடங்களும், திருவாரூர் மாவட்டம் ஒரு இடமும் இனங்காணப்பட்டு குறிக்கப்பட்டிருக்கின்றன. இதற்கான ஷேல் கேஸ் எடுக்கும் உரிமமும், புதிய தலைமுறைக்கு கிடைத்திற்கும் ஆவணத்தின்படி, வருகிற 2019ஆம் ஆண்டு டிசம்பர் மாதத்தோடு முடிவடைகிறது.

ஷேல் கேஸ் எடுக்க வெளிப்படையாக 8 இடங்களின் பெயர்கள் தெரியவரும் நிலையில், நெடுவாசல் உள்ளிட்ட 51 இடங்கள், பெயர் வெளியிடப்படாமலேயே, ஷேல் கேஸ் எடுப்பதற்காக, இனங்காணப்பட்டு குறிக்கப்பட்டிருக்கின்றன. மொத்தம் 61 இடங்களில் ஷேல் கேஸ் எடுக்கப்பட இருப்பது, அதற்கான ஆய்வு பணிகள், அடுத்தடுத்த கட்டங்களில், விரைந்து அனுமதி வழங்கப்பட்டு தொடங்கப்படலாம் என்பதே, புதிய தலைமுறைக்கு கிடைத்துள்ள ஆதார ஆவணத்தின்படி தெரியவரும் பேரதிர்ச்சி தரும் உண்மையாகும்.

செய்தி இணைப்பு : http://tv.puthiyathalaimurai.com/detailpage/ImportantNews/special-news/35/81826/shell-gas-project-in-the-name-of-hydrocarbon-gas-stunning-truth

இந்தியமக்களுக்கு வேண்டுகோள் விடுக்கிறேன். நெடுவாசல் போன்ற தமிழகத்தில் பல்வேறு இடங்களில் இயற்கை எரிவாயு எடுத்து மொத்தமாக தமிழக நெற்களஞ்சியத்தை சுடுகாடாக்கி பீஹார் போன்ற ஏழைகள் நிறைந்த மாநிலமாக மாற்றிட மத்தியில் ஆளும் அரசு கடும் பிரயத்தனங்களைச் செய்து வருகிறது.

அதிகாரத்தில் இருப்பதற்காக இந்தியாவின் நெற்களஞ்சியத்தை அழிக்க தனி நபர் சார்ந்த நிறுவனங்களின் துணை கொண்டு மத்திய அரசின் இத்தகைய ரகசிய செயல்பாடுகளை அதி தீவிரமாக எதிர்க்க வேண்டும். தமிழக நெற்களஞ்சியத்தில் வாழும் ஒவ்வொருவரும் ஒவ்வொரு முதலாளி. சொந்தத் தொழில் செய்யும் முதலாளிகள். நெற்களஞ்சியத்தை அழித்து ஒழித்து விட்டால் மொத்தமாக வேலையிழந்து பஞ்சைப் பராரியாக ஊரு விட்டு ஊருக்கு பஞ்சம் பிழைக்கச் செல்வார்கள் என்பதாலும் அப்போது வெகு எளிதாக அரசியல் லாபம் பெறலாம் என்ற நோக்கத்துடன் செயல்படுகிறது.

உணவா? அடுப்பெரிக்க வாயுவா? எது வேண்டும் உங்களுக்கு என்பதை முடிவெடுங்கள்.

மத்திய அரசின் கொடூரத்தின் முன்னே அதிகாரத்தின் முன்னே எழும் எங்கள் ஊரின் அவலக்குரலைக் கேளுங்கள். உண்ண உணவு, இருக்க இடம், உடுத்த உடை, அமைதியான வாழ்க்கை வாழ்ந்து பிறருக்கும் உணவளித்து வரும் எங்களை மத்திய அரசின் அரக்கப் பிடியில் இருந்து காப்பாற்ற வாருங்கள்.

வருவீர்கள் என்கிற நம்பிக்கையோடு உங்களின் ஆதரவுக்காக காத்துக் கொண்டிருக்கிறோம்.

இங்கனம் நெடுவாசல் மக்களின் ஒருவனாக !

ஈஷாவினால் சாபம் பெற்றனரா அரசியல் தலைவர்கள்?

சிறிய வயதில் மஹாசிவராத்திரி அன்றைக்கு மாலையில் அம்மா என்னைக் கொண்டு போய் சிவன் கோவிலில் அமர வைத்து விட்டு வீட்டுக்கு போய் விடுவார்கள். மழையூர் சதாசிவம் உருகி உருகிப் பாடிக் கொண்டிருப்பார். கல்லூரி படிப்பு வரையிலும் இந்தச் சம்பவம் நடந்து கொண்டிருந்தது. இரவின் இடையில் சுக்கு மல்லி காஃபி கிடைக்கும். விடிகாலையில் சுண்டல்,பொங்கல் இப்படி ஏதாவதொன்று கிடைக்கும். அப்போதெல்லாம் ஏன் இரவு முழுவதும் கண் விழித்திருக்கிறோம் என்று தெரியாது. அம்மா சொன்னாங்க, செஞ்சாச்சு.

கரூரில் இருக்கும் போது நெரூர் சதாசிவாநந்தா ஜீவசமாதியின் முன்னால் இருக்கும் சிவன் கோவிலுக்கு நானும் மகன் ரித்திக்கும் மஹாசிவராத்திரியன்று சென்று விடுவோம். இரவு முழுவதும் சிவன் கோவிலின் முன்புறம் இருக்கும் பகுதியில் உட்கார்ந்திருப்போம். ரித்திக் வயது மூன்று இருக்கும். தூங்கி விடுவான். மடியில் படுக்க வைத்துக் கொண்டு உட்கார்ந்திருப்பேன்.

காலம் செல்லச் செல்ல மஹாசிவராத்திரியன்று கண் விழிப்பது குறைந்து விட்டது. தென் கயிலை செம்மேட்டில் காளஹஸ்திக்கு நிகரான ராகு கேது ஸ்தலமான முட்டம் முத்துவாளி அம்மன் கோவில் இருக்கிறது. பரிகார ஸ்தலம். முதன் முதலில் பாலைக் கொண்டு நாகேஸ்வரருக்கு அபிஷேகம் செய்யும் போது ஊதா கலரில் பால் அவர் மீது வடிந்தது. அதன் பிறகு இரண்டு வருடம் வாரா வாரம் வெள்ளிக்கிழமை அன்று சென்று கொண்டிருந்தேன். சிறுவாணி சாலையிலிருந்து ஆலந்துறை பள்ளி அருகில் பிரியும் சாலை மிகவும் மோசமாக இருக்கும். ஒரு தடவை எரிச்சலில் முத்துவாளி அம்மனிடம் இனி ரோட்டைச் சரி செய்தால் தான் உன்னைப் பார்க்க வருவேன் என்று சொல்லி விட்டு வந்து விட்டேன். ஒருவருடம் அந்தப்பக்கம் போகவே இல்லை. 

ஒரு நாள் மாலையில் கோவிலின் அர்ச்சகர் சிவகுரு நாதனிடமிருந்து போன் வந்தது. ”நாளை மஹா சிவராத்திரி வருகிறது. அபிஷேகத்திற்குக் கரும்புப் பால் இந்தப் பக்கம் கிடைக்கவில்லை. ஆகவே நீங்கள் வாங்கிக் கொண்டு வாருங்கள்” என்றார். மனையாள் பரபரத்தார். எனக்கோ 80 கிலோ மீட்டர் தூரம் சென்று வர வேண்டுமே என்ற கடுப்பு. சாலை நன்றாக இருந்தாலும் பரவாயில்லை. வெகு மோசம் என்று கடுப்படித்துக் கொண்டிருந்தேன். வழியின்றி மறுநாள் நானும் மனையாளும் கரும்புச் சாருடன் கிளம்பினோம். ஆலந்துறை தாண்டி சாலையில் பயணித்த போது பள்ளமும் குழியுமான சாலை வரப்போகிறது என்ற கடுப்பில் சென்று கொண்டிருந்தேன். 

ஆனால் கோவில் வரை புத்தம் புதிய சாலை கருகருவென நாகப்பாம்பு போல பளபளத்துக் கொண்டிருந்தது. கோவிலின் அருகில் இருந்த பாலத்தை முதல் நாள் தான் திறந்து வைத்தார்களாம். அசந்து போனேன். அந்தப் பேரழகி மல்லிகைப் பூச்சூடி மோகனப் புன்னகையுடன் அழியாத பேரழகுடன் நகைத்துக் கொண்டிருந்தாள். நாகேஸ்வரர் பாம்பு படம் எடுக்க உலகை ஆளும் மன்னன் போல ஓங்கி உயர்ந்து பூக்களிடையே பூவாய் மலர்ந்து அருள் பாலித்துக் கொண்டிருந்தார். அன்றிலிருந்து அந்த அம்மாளுடன் எந்த வம்பு வழக்கும் வைத்துக் கொள்வதில்லை. 

இந்த வருடம் கரும்புச் சாறு வாங்கிக் கொண்டு சென்றோம். வழியெங்கும் காவல்துறையினர் வெயிலில் காய்ந்து கொண்டிருந்தனர். அவர்களும் சக மனிதர்கள் தானே. ஒரு நிமிடம் வெயிலில் நின்றால் கூட நமக்கு காய்ந்து விடும். அவர்களின் நிலைமை என்னவென்று சொல்ல. அவர்களின் அம்மாக்கள் அந்த நிலையில் அவர்களைப் பார்த்தால் பெத்த வயிறு எப்படி பதை பதைக்கும்? ஒருவர் வருகிறார் என்பதற்காக இத்தனை பேர் துயரப்பட வேண்டுமா? எத்தனை பேருக்கு என்னென்ன நோய்கள் இருக்கின்றனவோ? என்னென்ன பிரச்சினைகள் இருக்கின்றனவோ? எல்லாம் மறந்து வெயிலில் நின்று வாடிக் கொண்டிருந்தனர். மனதுக்குள் பாரமாக இருந்தது.

முட்டத்துப் பேரழகனையும் பேரழகியையும் சந்தித்து ஆசீர்வாதம் பெற்றுக் கொண்டு குருநாதரைத் தரிசிக்கலாம் என்று கிளம்பினால் அக்கப்போர் ஆரம்பித்தது. இந்தப் பக்கம் போ அந்தப்பக்கம் போ என்று அழிச்சாட்டியம் செய்தார்கள். ஒரு வழியாக வனத்துறை செக் போஸ்ட் அருகில் சென்று அப்படியே இடது புறம் திரும்பி விடலாம் என்றால் கார் பார்க்கிங்கை அதற்கு முன்பே ஒதுக்கி கார்களை அந்தப்பக்கம் விட்டுக் கொண்டிருந்தார்கள். டி.எஸ்.பி ஒருவரிடம் செக் போஸ்ட் வரை அனுமதியுங்கள் என்றால் முடியாது சார், பிரைம் மினிஸ்டர் பாதுகாப்பு புரோட்டோகால் என்று மறுத்து விட்டார். நானெப்படி சார் நடந்து செல்வது என்று கேட்டால் நாங்கள் தூக்கிக் கொண்டு போய் விடுகிறோம் என்றுச் சொன்னார். போலீஸ் தூக்கிக் கொண்டு போனால் முரசொலி மாறன் கதையாக மாறி விடும் அபாயமும், அய்யோ கொல்றாங்களேன்னு கத்தினால் யாரும் படம் பிடிக்க வரமாட்டார்கள் என்கிற காரணத்தாலும் அவரின் ஐடியாவை நிராகரித்து காரை திருப்பி வந்த வழியே மீண்டும் வந்து காருண்யா வழியாக ஆஸ்ரமத்தின் பின்புற வழிப்பாதைக்குச் சென்றேன்.

ஜோதி ஸ்வாமி மாட்டு வண்டியை பூட்டிக் கொண்டு வந்தார். அதில் ஏறி ஆற்று வழியாகச் சென்றால் ஆற்றில் சுத்தமாகத் தண்ணீர் இல்லை. காய்ந்து போய் கிடந்தது. ஆசிரமத்தில் அனேகர் வந்திருந்தனர். வெள்ளிங்கிரி மலைக்கு சென்று வந்தவர்கள் ஆங்காங்கே படுத்து உறங்கிக் கொண்டிருந்தனர். ஒரு சிலர் ஆற்றில் குழி வெட்டி தண்ணீர் பிடித்து காக்காய் குளியல் போட்டுக் கொண்டிருந்தனர். குரு நாதரைத் தரிசித்து விட்டு வெளியில் வந்தால் டம் டம் என்று ஸ்பீக்கர்கள் அலற ஆரம்பித்தன. அங்கிருந்த குரங்குகள் படபடப்பில் எங்கோ சென்று மறைந்தன. அந்த இடமே அதிர ஆரம்பித்தது. வெள்ளிங்கிரி மலையின் அமைதி முற்றிலுமாக குலைய ஆரம்பித்தன. அதிரும் ஒலிகள், கார்களின் அசுர சத்தம். ஹெலிகாப்டர்களின் கொடூரச்சத்தம். மலையெங்கும் எதிரொலித்தன. மலையேறும் பக்தர்களை காவல்துறையினர் விடாது தடுத்துக் கொண்டிருந்தனர். ஒரு நிறுவனத்திற்காக ஆன்மீக வழிபாட்டினைத் தடுப்பது இந்தியாவில் மட்டுமே அதுவும் தமிழகத்தில் மட்டுமே நடக்கக்கூடிய விஷயம்.

சமீபத்தில் ஈஷா மீது பத்திரிக்கைகளில் வெளிவந்த கோவை புரபசர் பெண்கள் பிரச்சினையிலிருந்து ஈஷாவுக்கு செல்பவர்கள் கூட்டம் குறைந்திருந்தது. அதை ஈடுகட்டும் விதமாக ஜக்கி அவர்களின் புத்திசாலித்தனத்தினால் உருவானதுதான் ஆதியோகி சிலை. வெறும் எட்டு மாதங்களுக்குள் உருவாக்கப்பட்டவை என்று விழாவில் பேசினார். ஜக்கியின் அரசியல் பார்வை புத்திசாலித்தனமானது. ஜக்கி ஒரு யோகா மாஸ்டராகி இன்று பிரதமரையே தன் இடத்திற்கே வரவழைக்கும் வல்லமை பெற்றவராக இருக்கிறார் என்றால் அவரிடம் செல்லும் சாதாரண மனிதனின் நிலையை என்னவென்று சொல்வது?  மாதம் ஒரு இலட்சத்து ஐம்பாதாயிரம் சம்பளம் பெறும் ஒரு ஐடிகாரர் மாதம் தோறும் தன் சம்பளத்தில் ஏழு சதவீதத்தை ஈஷாவுக்கு அனுப்பிக் கொண்டிருக்கிறார். 

தெஹல்வாவில் வந்த ஜக்கியின் ஒரு ஹாபி (பொழுதுபோக்கு) கீழே:

He drives straight from Coimbatore to Bangalore, with people meeting him while he’s driving. This is his usual thing — he’ll take somebody in his car for a quick meeting. Ahead another car is waiting with somebody else, and he’ll drop off the first person and pick up the next.

Three hundred and fifty kilometres in four hours. Average speed: 87 km/h. He doesn’t stop, just gas station to gas station. Never takes a driver. Find somebody who can drive better than him and he’d let them drive! He can’t bear people who drive with fear and not with skill.

Everyone thinks it’s a Lexus... it’s a Toyota! A black Land Cruiser. Range: 650-700 km. He had it painted matt black when he bought it second-hand. The guy he got it from wanted to be seen in a Lexus and so imported its front guard. Now he’s been trying to get a Toyota one, but it’s difficult.

He could take the faster Salem road — it’s a four-lane highway now — but there’s a 25-30 km unfinished section and you can lose an hour there, easy. So he drives through the mountains instead, going through Dinbumghat and Chamrajnagar, and then a smaller route, villages and little-little towns and all those names he did a long time ago. Malavalli! My god, he was last here 32 years ago. He likes 

this drive.

Next to his seat there’s a bottle of mineral water, a hanky and a packet of paper napkins. There’s also his trusty menthol inhaler (his staff places it wherever he sits). There’s always this little nude white tube he’s frequently sniffing. They take off the packaging since he doesn’t want to be seen endorsing a brand. He loves the smell.

இணைப்பு :  http://archive.tehelka.com/story_main50.asp?filename=hub060811You_me.asp

பிரைம் மினிஸ்டர் யோகா நோய்களிலிருந்தும் பிரச்சினைகளில் இருந்தும் விடுவிக்கும் என்று பேசினார். ஆச்சரியமாக இருந்தது. எந்த முனிவர் யோகா செய்து கொண்டிருந்தார்? எந்தக் குருகுலத்தில் யோகா சொல்லிக் கொடுக்கப்பட்டது? பதஞ்சலி யோகா என்பது உடலுக்கான உடற்பயிற்சியே தவிர ஆன்மீக விழிப்புணர்வுக்கான தகுதி அல்ல என்று விவரம் தெரிந்தவர்களுக்குத் தெரிந்திருக்கும். 

உலகிற்கே அதீத ஆன்மீகத்தைச் சுட்டிக்காட்டிய புத்தர் எந்த யோகா செண்டருக்குச் சென்றார்? மாபெரும் மறை பொருளை தன்னகத்தே கொண்டு உலகின் ஒப்பற்ற ஒரு வழிகாட்டியாகத் திகழும் திருக்குரானை ஓதிய முஹம்மது அவர்கள் எந்த யோகா செண்டருக்குச் சென்று பயிற்சி பெற்றார்? ஜென் தத்துவத்தில் மனித மனங்களை ஆன்மீகப் பாதைக்குத் திருப்பி தன்னுணர்வு பெற வைத்தக் குருமார்கள் எந்தெந்த யோகா செண்டருக்குச் சென்று வந்தார்கள்? சித்தர்கள் என்றுச் சொல்கின்றோமே அவர்கள் எந்த யோகாவைச் செய்து வந்தார்கள்? யோகா என்பது உடற்பயிற்சிக்குத்தானே ஒழிய மனம் அமைதி பெற அல்ல என்பதினை நாட்கள் செல்லச் செல்லத்தான் புரிந்து கொள்ள முடியும்? 

விடாமல் பீட்சா பர்கர் தின்பவர்களுக்கு யோகா ஆரோக்கியத்தினைத் தந்திடுமா? அசைவ உணவையே விரும்பிச் சாப்பிடுவர்களுக்கு யோகா என்ன நலத்தைத் தரும்? சாப்பிடவே உணவில்லாத உகாண்டா ஏழைகளுக்கு யோகா பசியைத் தீர்க்குமா?  

பிரதமர் இவ்வாறு பேசியது எனக்கு ஆச்சரியத்தினைத் தந்தது. அரசியலும் ஆன்மீகமும் ஒன்று சேர்வது மக்களை முட்டாளாக்கத்தானே தவிர அவர்களின் ஆன்மீக வளர்ச்சிக்கு எந்த வகையிலும் உதவாது என்பது அனைவருக்கும் தெரிந்த ஒன்று. ஒவ்வொரு அக்கவுண்டிலும் கருப்பு பணத்தை மீட்டு வந்து கட்டுவேன் என்றுச் சொன்ன பிரதமர் நம் பணத்தை நம் அக்கவுண்டில் கட்ட வைத்த அரசியல் சாணக்கியத்தனம் மிகுந்தவர். அவர் இவ்வாறு பேசியதற்கும் ஏதாவது ஒரு சாணக்கியத்தனம் இருக்கலாம்.

ஆன்மீக வாதிகள் துயரப்படும் மனிதர்களுக்கு வழிகாட்டியாகத்தான் இருக்க வேண்டும். ஒரு வழிகாட்டி எப்போதும் தன்னை தலைவன் என்றுச் சொல்லிக் கொள்ளாது. வழிகாட்டி இதுதான் வழி என்று சுட்டிக் கொண்டிருக்கும்.

எதையும் நம்பித்தான் ஆவேன் என்பவர்களுக்கு இதைத்தான் நம்ப வேண்டும் என்றுச் சொல்கின்றவர்கள் தான் குருக்களாக இருப்பார்கள். தமிழர் இனத்தில் எத்தனையோ முனிவர்கள், ரிஷிக்கள், சித்தர்கள் தங்களை மறைத்துக் கொண்டு வழிகாட்டிகளாக மட்டுமே இருந்திருக்கின்றனர். புகழ் பெற்ற ஆன்மீக தலங்களில் தங்களை மறைத்து மூர்த்திகளை முன்னிலைப்படுத்தும் அவர்கள் எங்கே?

இவ்விடத்தில் உங்களுக்கு ஒரு கதை. மஹாபாரதக் கதையின் முடிவில் கலியுகம் தொடங்குகிறது. பாண்டவர்களும், கிருஷ்ணனும் வந்த வேலை முடிந்ததும் உலகை விட்டு விட்டு கிளம்பினர். ஆட்சியில் பரிட்சித்து அமர்கின்றார். ஒரு நாள் காட்டில் வேட்டையாடச் செல்லும் பரிட்சித்து சமிகர் என்றொரு முனிவரின் குடிலுக்குள் நுழைகின்றார். அவர் தியானத்திலிருக்கிறார். அவர் பலமுறை முனிவரின் கவனத்தை திருப்ப முயன்றும் இயலவில்லை. ஆகவே கடுப்பில் குடிலின் அருகில் செத்துக் கிடத்த பாம்பினை எடுத்து தியானத்திலிருந்த முனிவரின் கழுத்தில் போட்டு விடுகிறார். அதை அப்போது அங்கு வந்த முனிவரின் மகன் சிரிங்கன் பார்த்து விட்டு கடும் கோபத்த்தில் இன்றிலிருந்து ஏழாவது நாள் பரிட்சித்து பாம்பு கடித்து இறந்து போவான் என்று சாபமிடுகின்றான். ஏழாவது நாளில் பரிட்சித்து பாம்பு கடித்து இறந்து போகின்றான். கதை முடிந்து விட்டது. 

இப்போது நிகழ்காலத்திற்கு வருவோம். இது தானே உண்மை. இந்த நிமிடம் தானே உண்மை. நாளை என்பது வரப்போவது? அப்போது நாமிருப்போம் என்பதற்கு உத்தரவாதமில்லை. நேற்று என்பது நடந்து விட்டது. அதற்குள் நம்மால் நுழைந்து செயல்பட முடியாது. ஆகவே ... ! தொடருங்கள்...!!!

குருநாதர் இருக்கும் இடம் சப்த ரிஷிகள் வந்து தங்கி அங்கிருந்து ஆகாய மார்க்கமாக ஏழாவது மலையில் குடிகொண்டிருக்கும் வெள்ளிங்கிரி அப்பனைத் தரிசிக்கச் செல்லும் பகுதி. வெள்ளிங்கிரி மலை ரிஷிகளும், முனிவர்களும், யோகிகளும் தவம் செய்யும் இடம். மலைக்குச் சென்று வந்தவர்களுக்குத் தெரிந்திருக்கும். மலையிலிருந்து வரும் ஏழு வாத்திய இசைக்கோர்வைகள். ஓங்காரமிட்டு மலை தேடி வரும் பக்தர்களுக்கு அருளை அள்ளி வழங்கும் தென் கயிலையின் அமைதியை ஸ்பீக்கர் ஒலிக்க விட்டுக் கெடுத்துக் கொண்டிருந்தார்கள். ஆன்மீக விழிப்புணர்ச்சி பெற அமைதிதான் தேவை. அதற்காகத்தான் யோகிகள் அமைதி நாடி காடுகளுக்குள் சென்று விடுவார்கள். ஆனால் இங்கோ ஆர்ப்பாட்டம் நடைபெறுகிறது. அமைதி இல்லா இடத்தில் அமைதி ஏற்படுமா? ஆன்மீக விழிப்புணர்ச்சி ஏற்பட்டு தன்னை அறிதலும் நடக்குமா? நடக்கக்கூடிய சாத்தியங்களும் இருக்கின்றனவா? 

தென்கயிலையில் தியானமேற்றிக் கொண்டிருக்கும் வாசியோகிகளின் அமைதியையும், ரிஷிகளின் தவத்தையும் கலைக்கும் எவரும் அவர்களின் சாபத்தினை ஏற்றுக்கொண்டே ஆக வேண்டிய விதி இருக்கிறது. தென் கயிலையின் அமைதியைக் கெடுக்கக் காரணமாக இருந்தவர்களின் குடும்பங்கள் சிதறியிருக்கின்றன. அரசியல் தலைவர்கள் முகவரி இல்லாமல் போய் இருக்கின்றார்கள். நான்கு நாட்களாக விடாது தென் கயிலையை அமைதி குலைத்திருக்கிறார்கள். முனிவர்களின், ரிஷிக்களின் சாபம் சும்மா விட்டு விடாது என்றே நினைக்கிறேன். முனி சாபம் பலித்தே ஆக வேண்டும். பரிட்சித்து மன்னன் கதை அதைத்தான் சொல்கிறது.

கேதார்நாத் உங்கள் அனைவருக்கும் நினைவிலிருக்கும் என நம்புகிறேன். அயோக்கியத்தனம் அதிகமானதால் அதுவே தன்னை ஒரு உலுப்பு உலுப்பிக் கொண்டு அழித்துச் சுத்தப்படுத்திக் கொண்டது. அதுபோல தென் கயிலையும் தன்னைச் சுத்தப்படுத்திக் கொள்ளும் என்று நம்புகிறேன்.

அதற்குச் சாட்சியாக கீழே ஒருவர் எழுதி இருப்பதை இணைப்பினைக் கிளிக் செய்து படித்துக் கொள்ளுங்கள்.

http://ramananvsv.blogspot.in/2013/06/blog-post_30.html

என் மீது எரிச்சலில் இருப்பவர்களுக்கு ஒரு பாட்டினை சமர்ப்பிக்கின்றேன். சிவராத்திரியன்று எப்படி கொண்டாட வேண்டுமென்பதற்கு பயிற்சி பெற கீழே இருக்கும் பாடலினைப் பாருங்கள். சீக்கிரம் முக்தி பெற்று விட எளிய பயிற்சி இது. இந்த முக்தியை விட வேறு முக்தியெல்லாம் நமக்கெதுக்கு???

எங்கே சென்றாயோ நீ?

நேற்றுக்கு முதன் நாள் இரவு நாளை ”திருப்பூர் வரைக்கும் போய்ட்டு வரலாமா? வக்கீல் உடனே வரச்சொல்கிறார்” என்றார் என் நண்பர். வெயில் அதிகமானதாலும் பணியும் அதிகமானதாலும் உடல் அயர்ச்சியடைந்திருந்தது. உண்மையில் நேற்று ஓய்வு எடுக்கலாம் என்று நினைத்திருந்தேன். முடியவில்லை. நண்பர் ஆறு வருடங்களுக்கு முன்பு வழக்கொன்றினைத் தொடுத்திருந்தார். 

வழக்கில் தொடர்புடையவரை அழைத்து இருவருக்கும் பொதுவாக ’பஞ்சாயத்து’ செய்து வைக்க முயன்று கொண்டிருந்தேன். அதன் தொடர்ச்சியாக வழக்கு விபரங்கள், தற்போதைய நிலை பற்றி விசாரிக்கச் சென்றால் சரியாக நேற்று வாய்தா தேதி. இரண்டாவது அழைப்பாக வர பதினைந்து நாட்கள் வாய்தா பெற்றுக் கொண்டு திருப்பூரிலிருந்து கிளம்பினோம். இனி இருவருக்குமான பஞ்சாயத்து மிச்சம் இருக்கிறது. யாருக்கும் சங்கடம் வராமல் நேர்மையாகச் செய்து கொடுக்க வேண்டும். 

ஏழு வருடங்களாக நடக்கும் பிரச்சினை ஏதோ ஒரு நொடியில் சரி செய்யப்பட்டால் நல்லதுதானே. மனிதர்கள் பொய் சொல்கிறார்கள் என்பதைக் கண்டுபிடிக்க கொஞ்சூண்டு கவனம் தேவை. இல்லையென்றால் இது போன்ற பஞ்சாயத்துக்கள் தேவையற்ற எதிரிகளை உருவாக்கி விடும் ஆபத்து மிகுந்தவை. கத்தி மீது நடப்பது போலத்தான் இது. கொஞ்சம் பிசகினாலும் வெட்டி விடும்

திருப்பூரில் வெயில் 100 ஃபாரன்ஹீட்டைத் தொட்டது. எங்கெங்கும் காய்ந்து கிடந்த செடி கொடிகள் கண்ணில் பட்டன. காற்று உடலைச் சுட ஆரம்பித்தது. கண்கள் மசமசக்கத் தொடங்கின. பெட்டி பெட்டியாக காங்கிரீட் கட்டடங்கள் மட்டுமே தெரிந்தன. ஆனால் பச்சைகள்?? திருப்பூர் வெயிலில் பார்பிக்யூவில் வைக்கப்பட்ட மட்டன் போல வறுபட ஆரம்பித்தேன். நண்பர் காரை விரட்டிக் கொண்டிருந்தார். காரில் ஏசி இல்லை. வரும் வழியெங்கும் வெயிலின் தாக்கம் குறையவே இல்லை. அவினாசி வந்து சேர்ந்தோம். அங்கும் கொதித்துக் கொண்டிருந்தது. செல்பேசியில் கால நிலை அளவுகள் எகிறிக் கொண்டிருந்தது. கருவலூர் வழியாக கோவில்பாளையத்துக்கு வந்த பிறகு தான் வெயிலின் தாக்கம் குறைய ஆரம்பித்தது. சிலுசிலுவென காற்று தன் சூட்டினைக் குறைக்க ஆரம்பித்தது.

ஏதோ ஒரு இடத்தில் கண்ணில் குட்டை  ஒன்று தென்பட்டது. அதில் தண்ணீர் கிடந்தது. அதைப் பார்த்ததும் தான் மனதுக்குள் கொஞ்சமே கொஞ்சம் சிலுசிலுப்பேற்பட்டது.

என் சிறு வயதில் நன்கு நினைவில் இருக்கிறது. தீபாவளி அன்றைக்கு வெடி வெடிக்க முடியாது. வானம் கொட்டிக் கொண்டே இருக்கும். மழையில் நெற்மணிகள் நனைந்து போய் விடும். மழை எப்போதும் பெய்து கொண்டே இருக்கும். மழைக்காலங்களில் தேங்கிக் கிடக்கும் குட்டைகளில் தவளைகளின் “டொர்ராங் டொர்ராங்” சத்தம் ஒலித்துக் கொண்டே இருக்கும். ஆலங்கட்டி மழையில் அடி வாங்கி இருக்கிறேன். வாசலில் வந்து கொட்டும் வெண்பனிக்கட்டிகளை யாருக்கும் தெரியாமல் எடுத்து விழுங்கி இருக்கிறேன். கொட்டிக் கொண்டிருந்த மழை நான் வளர வளர கொஞ்சம் கொஞ்சமாக குறைந்து கொண்டே வருவதை என்னால் உணர முடிகிறது.

குறுவை, சம்பா சாகுபடிகள் இப்போது இல்லை. கோடைச் சாகுபடியும் இல்லை. குளங்கள் பொறுக்குத் தட்டிக் கிடக்கின்றன. ஆடு மாடுகளைக் காணமுடியவில்லை. பசும் புற் தரைகளைக் கூட காணவில்லை. மரங்கள் வெப்பத்தில் வாட்டியவை போல சோம்பிக் கிடக்கின்றன. குளிக்கும் தண்ணீரில் நுரையே வருவதில்லை. உப்புச் சேர்ந்து தண்ணீரின் அமுது அழுக்காகிக் கிடக்கிறது.

என் வயதொத்தவர்கள் உங்கள் நினைவுகளைப் பின்னே ஓட்டிப் பாருங்கள். நம் வயதில் சுமார் 30 வருடங்களுக்கு முன்னால் பெய்த மழை இப்போது பெய்கிறது எனத்  தோன்றுகிறதா? இல்லை அல்லவா? ஆக நம் முன்னே ஆபத்து காத்துக் கொண்டிருக்கிறது.

நம்மை விட்டு வெகுதூரம் போய் விட்டது மழை. தண்ணீரோ பூமியின் அடியாளத்துக்குள் சென்று ஒளிந்து கொண்டு விட்டது. தண்ணீர் இல்லாமல் வாழப் பழகிக் கொண்டிருக்கிறோம். இனி குளிப்பது என்பது கூட எவராலும் முடியாது போய் விடும் போல. குடிக்கவே தண்ணீர் இல்லாமல் குளிப்பது எங்கே. டிவிக்களில் உடல் துர்நாற்றப்போக்கிகளின் விளம்பரங்கள் அதிகமாகின்றன.

மனித குலத்தை அழிக்கும் ஆயுதமாக தண்ணீர் நம் முன்னே நின்று கொண்டிருக்கிறது. காலம் தப்புவதற்குள் சரி செய்து கொள்ள வேண்டிய கட்டாயத்தில் இருக்கிறோம். 

வீடெங்கும் ஒரு மரத்தையோ தெருவெங்கும் மரங்களை வளர்த்து மழைக்கு அழைப்பு விடுப்போம். தண்ணீரைச் சேகரித்து வைக்க ஏற்பாடுகளைச் செய்வோம். 

இல்லையெனில் நம் வருங்கால சந்ததியினர் நாசா புதிதாக கண்டுபிடித்த கிரகங்களுக்கு செல்ல நேரிடும். ஜோசியக்காரர்களுக்கு கணக்குப் பிழையாகி விடும் ஆபத்தும் ஏற்பட்டு விடும். புதிய கிரகங்கள் புதிய கணக்குகள் என்றால் கொஞ்சம் சங்கடம் தானே???

நிலம் (35) - கோவை ஏர்போர்ட் விரிவாக்க நிலமெடுப்பு

சமீபத்தில் எனது நண்பரின் மூலமாக ஒரு நபர் லீகல் ஒப்பீனியனுக்காக அணுகினார். எளியவர். இருக்க ஒரு வீடு வேண்டுமென்பதற்காகப் பல ஆண்டுகளாக உழைத்துச் சேர்த்து வைத்து சமீபத்தில் ஒரு இரண்டு பெட்ரூம் கட்ட நிலம் வாங்கிட முனைந்திருக்கிறார்.

நில உரிமையாளருக்கு கடன் பிரச்சினை இருப்பதால் மார்கெட் விலையில் இருந்து சல்லிசாக கொடுக்க முன் வந்திருப்பதாக புரோக்கர் மூலம் தெரிய வந்து அந்த நிலத்தை வாங்கிட அட்வான்ஸ் போட்டு விட்டு என்னைப் பார்க்க வந்திருக்கிறார்.

ஆவணங்கள் எல்லாம் மிகச் சரியாக இருந்தன. இருந்தாலும் மனதுக்குள் குறுகுறுப்பு இருந்து கொண்டே இருந்தது. என்னவென்று அறியமுடியவில்லை. ஒரு வேலை நிமித்தமாக ஏர்போர்ட் வரையிலும் செல்ல வேண்டி இருந்தது. அப்போது ஏர்போர்ட் பகுதி உப்பிலிபாளையம் கிராமத்தில் வருவதாக பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள். பளிச்சென்று எனக்குள் வெளிச்சமடிக்க வீடு வந்து சேர்ந்து அவசர அவசரமாக ஏர்போர்ட் விரிவாக்கத்திற்கு நிலம் கையகப்படுத்தப்பட்ட சர்வே எண்களைப் பார்த்தேன். அதே தான். அவரை வரச்சொல்லி நிலம் கையகப்படுத்தும் அரசாணையைக் கொடுத்து அட்வான்ஸை திரும்பப் பெற்றுக் கொள்ளச் சொன்னேன். ஆள் மகிழ்ச்சியுடன் கொஞ்சம் கூடுதலாகவே கட்டணத்தைக் கொடுத்து விட்டுச் சென்றார். இந்த ஆர்டர் இந்த வருட ஆரம்பித்தில் பிறப்பிக்கப்பட்டுள்ளது. யாருக்கும் தெரிந்திருக்க வாய்ப்பு இல்லை. 

சமீபத்தில் தமிழக அரசு நிலம் கையகப்படுத்தும் சட்டத்தின் மூலமாக ஏர்போர்ட் விரிவாக்கத்திற்கு உப்பிலிபாளையம் கிராமத்தில் கையகப்படுத்திய சர்வே எண்களின் விபரம் கீழே இருக்கிறது. பயனடைந்து கொள்ளுங்கள்.

கோயமுத்தூர் மாவட்டம், கோயமுத்தூர் தெற்கு வட்டம், உப்பிலிபாளையம் கிராமத்தில் சர்வே எண்கள்: 

321/3, 

322/1பி, 3பி,

333/2பி பார்ட்,

334/2பி பார்ட்,

332/2 பார்ட்,

332/3 பார்ட்,

332/4ஏ பார்ட்,

335/1 பார்ட்,

337/4 பார்ட்

ஆகிய பழைய சர்வே எண்களில் மொத்தம் 11 ஏக்கர் 22 செண்ட் அளவு கொண்ட நிலம். இதன் தற்போதைய டி.எஸ். நம்பர், உரிமையாளர்களின் பெயர்கள் போன்றவற்றைத் தெரிந்து கொள்ள விரும்பினால் தொடர்பு கொள்ளவும்.