வாசகர் கடிதம் - பதில்

உங்கள் பிளாக் நன்றாக இருக்கிறது. 

மகள் நிவேதிதாவிற்கு கடிதம் - 19 ஜூன் 2016

இந்த கடிதம் இதுவரை நான் படித்ததில் நா. முத்துக்குமார் தன் மகனுக்கு எழுதிய கடிதத்திற்கு பிறகு மிகச் சிறந்த கடிதம்.

http://www.tamilmurasu.com.sg/2016/08/17/1393255662-4407.html

நீ எப்போதுமே தனியாள் என்பதை நினைவில் வைத்துக் கொள். உனது பிரச்சினையும், மகிழ்ச்சியும், வலியும் உன்னை மட்டுமே சார்ந்தது. அதை வேறு எவரும் உணர்ந்து கொள்ளக் கூட முடியாது. உன் வாழ்க்கைப் பயணத்தில் கூட வருபவர்கள் எவரும் நிரந்தரம் இல்லை என்பதை நீ முடிவு கட்டிக் கொள்ள வேண்டும். வேறு யாரும் உனக்கு எந்த வித காரியத்தையும் பயனின்றி செய்ய மாட்டார்கள் என்பதை நீ நன்றாக நினைவில் வைத்துக் கொள்ள வேண்டும்.

இந்த வரிகளை நான் மனப்பாடம் செய்து கொண்டிருக்கிறேன்.

உங்கள் நண்பர் ஜஹாங்கீர் ஆலம் பற்றி படிக்கும் போது எனக்கு என் நண்பன் ஞாபகம் வந்தது. அவர் எப்படி இறந்தார் என்று பதிவில் இல்லையே. அல்லது உங்களுக்கு தகவல் தெரியவில்லையா?

தாெடர்ந்து எழுதுங்கள். நன்றி.

கார்த்தி

01/03/2017

கார்த்திக்,

தங்களின் கடிதத்துக்கு நன்றி.

பெரிய கோடீஸ்வரன் வீட்டுக்  குழந்தைகள் எப்படியெல்லாம் வளர்க்கப்படுமோ அப்படித்தான் வளர்ந்தான் என் நண்பன். அவனுக்கு கிடைக்காத ஒன்றும் இல்லை என்றே சொல்லலாம். அவனது அம்மா அவன் மீது கொண்ட பாசம் அளவிட முடியாதது. பையன் உருப்பட மாட்டேன் என்கிறானே என்று அவனின் அப்பா அவன் மீது கோபம் கொண்டிருந்தார். இவர்களுக்குள் நான் சிக்கி இருந்தேன்.

ஆலம் நிறைய சிகரெட் குடிப்பான். அனைத்தும் காட்டம் மிகுந்த ஃபாரின் சிகரெட். அவனுக்குள் காதல் தோல்வி என்றொரு நிறைவேறாத சோகம் ஒன்றிருந்தது. அது யார்? ஏன் அப்படி ஆனது என்ற விஷயமெல்லாம் எனக்கு நன்கு தெரியும். அந்தக் காதல் விபரீதங்களைக் கொண்டு வந்து சேர்த்து விடும் அளவுக்கு தாக்கமுடையது. பணக்காரன் ஏழை என்கிற வித்தியாசத்தைத் தாண்டியும் ஒரு சில காரணிகள் அந்தக் காதலுக்கு இருந்தது. காதல் என்பது எல்லைகளற்ற உணர்ச்சி. அதை அடக்கி ஆள்வது என்பது மனிதனால் முடியாத ஒன்று. இயலாமையால் விட்டு விட நேரிடலாம். ஆனால் அந்த நிறைவேறாத காதலினால் எண்ணற்ற அனர்த்தங்கள் பிற்காலத்தில் உருவாகி வாழ்க்கையை சிக்கலானதாக்கி விடும். அவன் தன் காதல் தோல்வியை சிகரெட் புகை போக்கி விடும் என்று நினைத்தான். அதைத்தான் அவை செய்தன. அம்மா தான் போனில் ”அவன் இறந்து விட்டான் புற்று நோய்” என்றார்கள். மனது வலித்தது.

அவனுக்குப் பிடித்த சிகரெட் என்னையும் பிடித்திருந்தது. ஒரு நாள் மாலை நேரத்தில் அதுவும் என்னிடமிருந்து விடைபெற்றது. தெரிந்தோ தெரியாமலோ ஒட்டிக்கொள்ளும் பழக்கத்தை அவ்வளவு எளிதில் மனது விட்டு விட ஏற்றுக் கொள்ளாது. அதன் பின் விளைவுகளை புத்தியில் உரைக்கும் படி உணரச் செய்தால் மனது எங்கோ ஓடி ஒளிந்து கொள்ளும். அந்த உரைக்கும்படி சொல்வது எப்படி என்பது தான் தந்திரம்.

நான் வேலை நிமித்தமாக வெளியூர் வந்து விட்டேன். அதன் பிறகு அவனுடனான தொடர்பு முற்றிலுமாகத் துண்டிக்கப்பட்டு இருந்தது. ஊருக்குச் செல்லும் போதெல்லாம் அவன் வீட்டினைக் கடக்கும் போது அவனுடனான நினைவுகள் நெஞ்சில் அழுந்திக் கொள்ளும். காலம் அதற்கான மருந்தினை எனக்குத் தந்து இருக்கிறது. எதுவும் நிரந்தரம் இல்லையே. அந்த உண்மை உரைக்க ஆரம்பித்த பிறகு மனது இலேசாகி விட்டது.

தொடர்ந்து படியுங்கள். வாழ்த்துக்கள்.