வாழும் வரையிலும்

இப்பூமியில் எத்தனையோ உயிர்கள் பிறக்கின்றன இறக்கின்றன. இந்தச் சுழற்சி தொடர்ந்து நடந்து கொண்டே இருக்கிறது. அனைவருக்கும் தெரிந்த உண்மை. எத்தனையோ மகான்கள், நூல்கள் நிலையற்ற வாழ்வினைப் பற்றிச் சொன்னாலும் மனிதர்களுக்கு அதெல்லாம் புரிவதே இல்லை.

மனிதனுக்குள்ளே மறைந்து நிற்கும் தானென்ற அகம்பாவமும், தானென்ற சுய நலமும் அவனுக்குக் கொடுக்கும் துன்பம் என்பது அளவிடற்கரியது. ஒரு கட்டத்தில் சுய நலத்தின் உருவாகவே மாறி விடும் மனிதனுக்கு தன் வயதான காலத்தில் தான் தாம் என்ன செய்தோம் என்ற தவறு புரிய ஆரம்பிக்கும்.

பிறர் கொடுத்த ரத்தத்தால் வந்தோம். பிறரின் உழைப்பில் வளர்ந்தோம். இப்படி பிறராலே உயர்ந்தோம். நம் அறிவும், அனுபவமும் பிறரின் அறிவாலே நமக்கு கிடைத்தது. இவ்வுலகில் நமக்கு கிடைத்த ஒவ்வொரு பொருளும் பிறரின் உதவியின்றி கிடைப்பதில்லை என்பதை நாம் உணர மறுக்கிறோம்.

கொடுத்தே புகழ் பெற்ற ஒருவர் இப்பூமியில் இருந்திருக்கிறார். சிபிச் சக்கரவர்த்தி, பாரி இவர்களின் வரிசையில் வந்தவர் அவர். கடந்த வாரத்தில் கர்ணன் திரைப்படம் பார்த்த போது அவரைப் பற்றி பாடிய பாடல்கள் உங்களுக்காக. படித்துப் பாருங்கள்.

சில உண்மைகள் புரியும்.

மழை கொடுக்கும் கொடையும் ஒரு இரண்டு மாதம்
வயல் கொடுக்கும் கொடையும் ஒரு மூன்று மாதம்
பசு வழங்கும் கொடையும் ஒரு நான்கு மாதம்
பார்த்திபனாம் கர்ணனுக்கோ நாளும் மாதம்

நானிச் சிவந்தன மாதரார் கண்கள்
நாடுதோறும் நடந்து சிவந்தன பாவலர் கால்கள்
நற்பொருளைத் தேடிச் சிவந்தன ஞானியர் நெஞ்சம்
தினம் கொடுத்து தேய்ந்து சிவந்தது கர்ண மாமன்னன் திருக்கரமே

என்ன கொடுப்பான் எவை கொடுப்பான்
என்று இவர்கள் எண்ணும் முன்னே
பொன்னும் கொடுப்பான், பொருள் கொடுப்பான்
போதாது போதாது என்றால் இன்னும் கொடுப்பான்
இவையும் குறைவென்றால் எங்கள் கர்ணன்
தன்னை கொடுப்பான் தான் உயிரும் தான் கொடுப்பான்
தயா நிதியே