நான்கு படங்களால் மாறிய ரசனையும் வாழ்க்கையும்

உருப்படவே உருப்படாத தமிழ் சினிமாவின் ரசிகனாய் இருப்பதன் பலனை நாமெல்லாம் இதுகாறும் அனுபவித்தோம். அண்ணா, கலைஞர், எம்.ஜி.ஆர். ஜெயலலிதா என சினிமாக்காரர்களை முதலமைச்சராய் ஆக்கிய பெருமையை தமிழ் சினிமா உருவாக்கியது.

தமிழகத்தின் விதியோ வேறு மாதிரியாக இருந்தது போல. மக்கள் ஓட்டுப் போட்டு தேர்ந்தெடுக்கப்படாதவர் மூன்றாண்டு காலம் முதலமைச்சராய் இருக்கும் மாபெரும் ஜனநாயகம் இது. இந்தக் கொடுமையெல்லாம் இந்தியாவில் சாத்தியமோ சாத்தியம். ஆட்சித்திறன் இருக்கிறதா? ஊழல் செய்யாதவர்களா? என்றெல்லாமா பார்த்தோம்? நம் கையில் எதுவும் இல்லை. வேடிக்கை மட்டும் பார்க்கலாம். தற்போதைக்கு டிவிட்டரிலும், ஃபேஸ்புக்கிலும் எழுதலாம். அதுவும் வலிக்காமல். இல்லையெனில் கும்மி விடுவார்கள் கும்மி. உண்மையைச் சொன்னால் உச்சந்தலையிலிருந்து உள்ளங்கால் வரைக்கும் நெருப்பில் எரிவதாக நம் தலைவர்களும், அடிப்பொடிகளும் கோபம் கொள்கிறார்கள்.

யாருக்கு ஓட்டுப் போட்டோமோ அவர் போய்ச் சேர்ந்தார். யாரோ ஒரு ஆள் இன்றைக்கு ஆட்சியில் இருக்கிறார். ஏன் இந்த மாற்றம்?

இதை நான் தமிழகத்தின் தேவை எனப் பார்க்கிறேன். தமிழக மக்களுக்கு தமிழன்னை சுட்டிக்காட்டி இருக்கும் ஒப்பற்ற ஒரு உண்மை எனப் பார்க்கிறேன். சினிமா தொடர்பு இல்லாதவர்கள் ஆட்சியில் இருப்பது நல்லது. ஆனால் அவர்களின் ஆட்சித்திறன் மீதும், வளைந்து நெளிந்து செல்லுவதும், தமிழகத்தின் நலனை தன்னைக் காத்துக் கொள்வதற்காக இழக்க வைப்பதும் நல்லதல்ல. ஒரு கட்சி நடத்தி, தலைவராகி, பிரச்ச்சாரம் செய்து ஆட்சிக்கு வந்திருந்தால் மக்களின் தேவை என்ன? தமிழகத்தின் நலன்கள் என்ன? எப்படி ஆட்சி நடத்த வேண்டுமென்று அறிய நேர்ந்திருக்கும். இன்ஸ்டண்ட் ஊறுகாய் மாதிரி ஆட்சிக்கு வந்தால் கண்ணைக்கட்டி காட்டில் விட்டது போல தான் இருக்கும். அரசியல் பயங்கரத்தில் நிலைத்து நிற்பது என்பது அவ்வளவு எளிதானதல்ல. இருப்பினும் சினிமாக்காரர் அல்ல என்பது ஒரு சிறிய மகிழ்ச்சிதான். ஆனால் துரோகம் எல்லா நல்லனவைகளையும் தூக்கி விடும்.

அரசியல் குப்பை போதும். பேசித் தீரப்போவதில்லை. மக்களின் மனத்தில் மாற்றம் வேண்டும். எது உண்மை, எது போலி என அறியும் திறன் வேண்டும். இனி வரும் காலங்களில் இந்தியாவில் தமிழகம் முன்மாதிரி மாநிலமாக இருக்கும் என்பதில் எனக்கு எள்ளளவும் சந்தேகமில்லை.

மிகச் சிறந்த இளைஞர்கள் ஆட்சிக்கு வருவார்கள். ஊழல்வாதிகளின் சொத்துக்கள் அனைத்தும் பறிமுதல் செய்து கஜானாவில் சேர்த்து விடுவார்கள். இனி எந்த மந்திரவாதியும், எந்த யாகமும் பலன் தரப்போவதில்லை.

காலம் காலமாய் சிவாஜி, எம்.ஜி.ஆர், சிவகுமார், ரஜினி, கமல், மோகன், ராஜேஷ், ராஜா, சூரியா, கார்த்தி, சிம்பு, தனுஷ் வகையறாக்கள் காதல் செய்வதை மட்டுமே பார்த்துப் பார்த்துச் சலித்துப் போனது. ஹீரோக்கள் ஒருவரே. ஆனால் பல ஹீரோயின்களுடன் அவர்கள் காதல் செய்வதை எத்தனை நாளைக்குத்தான் பார்ப்பது? ஏ படங்களில் கூட பலதரப்பட்ட ரசனையான படங்கள் வந்து கலக்குகின்றன. ஆனால் தமிழ் சினிமாவில் இவர்களின் காதலும், பாடலும், சண்டைக்காட்சிகளும், உஷ், படா சத்தங்களும் மட்டும்தான் நமக்கு காணக்கிடக்கின்றன. இதில் சூர்யா, கார்த்தி அண்ணன் தம்பிகள் இருவரும் ஒரே நடிகையைக் காதல் செய்வதையெல்லாம் பார்த்து எரிச்சல்தான் வரும். இன்ஸெஸ்ட் காதல் அல்லவா அது. கன்றாவி. நேர்மை, நியாயம், தர்மம் பற்றி எல்லாம் பேசும் சிவகுமார் அய்யாவுக்கு இந்த விஷயமெல்லாம் தெரியாதா? இந்தக் கொடுமையையெல்லாம் எப்படித்தான் சகித்துக் கொள்கிறாரா? சங்கட்டமாக இருக்காதா?

ஆனாலும் நடிக்கிறார்கள் கூச்ச சுபாவம் ஏதுமின்றி.

அமேசான் பிரைம் இலவசமாக ஏர்டெல் போஸ்ட் பெயிடுக்கு வழங்குகிறார்கள். ஆகவே மலையாளப்படங்கள் பார்க்கலாம் என நினைத்து தேடினேன்.

நான் மூன்றே மூன்று படங்களைப் பார்த்தேன். தமிழ் சினிமாவின் தரம் குப்பையிலும் குப்பை என அறிந்தேன். தெலுங்கு சினிமாவோ சாக்கடை என புரிந்தது. மலையாளப் படங்களில் சாக்கடைகளும் உண்டு. ஆனால் பல படங்கள் உன்னதமானவையாக இருக்கின்றன. கதை இருக்கிறது. எதார்த்த வாழ்வியல் இருக்கிறது. படத்துக்குள் நம்மை இழுத்துக் கொள்கிறது. படத்தோடு மனசு பயணிக்கிறது.

டிரான்ஸ் (Trance), உஸ்தாத் ஹோட்டல் (Ustad Hotel), வாரிக்குழியிலே கொலபதகம் (Vaarkkuzhiyile Kolapathakam) & ஆண்ட்ராய்ட் குஞ்சப்பன் வெர்சன் 5.25 (Android Kunjappan Versio  5.25) ஆகிய படங்கள் என்னை இன்னொரு படைப்பு உலகத்துக்குள் கொண்டு சென்றது.

இது ஆண்ட்ராய்ட் குஞ்சப்பன் படம் - இனி வரும் காலத்தில் இப்படித்தான் ஆகுமோ என கவலைப்பட வைத்தது.

இது டிரான்ஸ் படம். கார்ப்பொரேட் பிசினஸ் பற்றிய அற்புதமான படம். அசந்து விடுவீர்கள் நிச்சயமாய்.

இது உஸ்தாத் ஹோட்டல் - தாத்தா பேரன் கதை என்றாலும் முக்கியமான பெற்றோரின் உளவியலை வெளிப்படுத்துகிறது.

வாரிக்குழியில் ஒரு கொலபதகம்

இந்தியாவில் ஏன் கிறிஸ்து மதம் பரவியது என்பதை இப்படம் சொல்லும். என்ன ஒரு படம் தெரியுமா? பாருங்கள். அசந்து விடுவீர்கள்

நேற்று ஆண்ட்ராய்ட் குஞ்சப்பன் வெர்சன் 5.25 எனும் அற்புதமான ஒரு படத்தைப் பார்த்தேன். மலையாளமும் கிட்டத்தட்ட தமிழ் மாதிரிதான். ஆரம்பத்தில் கொஞ்சம் டயர்ட் ஆக்குகிறது. ஆனால் போகப் போக படம் நம்மை உள்ளே இழுத்து விடுகிறது.

என்ன ஒரு பிரச்சினை வருகிறது என்றால், மலையாளத்தில் பேசுவது போல தினமும் கனவு வருகிறது. எனக்கு கேரளாவில் நண்பர்கள் அதிகம். அவர்களோடு மலையாளத்தில் வேறு பேச முற்படுகிறேன். வீட்டில் மனையாள் அடிக்கடி ஏங்க, என்ன ஒரு மாதிரியாகப் பேசுகின்றீர்கள் எனக் கேட்க ஆரம்பித்து விட்டார்.

இது எல்லாவற்றையும் விட என் பிள்ளைகளுடன் உட்கார்ந்து மலையாளப் படங்களைப் பார்க்கிறேன் எந்த வித சங்கோஜமும் இன்றி. தினமும் இரண்டு படங்கள் பார்க்கின்றோம். அருமையான பல படங்கள் கொட்டிக் கிடக்கின்றன மலையாளத்தில். ஆங்கிலத்தில் சப் டைட்டில் போடுகிறார்கள். உடனடியாக மலையாளம் கற்றுக் கொள்ள வேண்டுமென்ற ஆவல் மேலிடுகிறது.

அன்பு நண்பர்களே, தமிழ் சினிமாவைப் பார்ப்பதை விடுங்கள். அற்புதமான படைப்புகள் பல கொட்டிக் கிடக்கின்றன மலையாள சினிமாவில். இன்னும் இரண்டு மாதங்கள் ஆகும் கொரானா நம்மை விடுவிக்க. அதுவரை ஒரு மொழியைக் கற்றுக் கொண்டது போல ஆகும். நல்ல படைப்புகளைப் பார்த்தது போல ஆகும்.

தமிழ் சினிமா என்னைப் பொறுத்தவரை குப்பையிலும் சேர்க்க முடியாத அழுகல் ஒரு சில படங்களைத் தவிர.

தமிழ் சினிமாவின் ரசிக அரசியல் பற்றி எழுதுகிறேன். படித்துப் பாருங்கள். இதுவரை எந்த விமர்சகரும், எவராலும் சொல்லாத ஒரு உண்மையைச் சொல்லப் போகிறேன். உடைந்து விழும் பிம்பங்கள் உங்கள் மனதுக்குள் என்று நிச்சயம் நம்புகிறேன்.

இனி,

டிரான்ஸ், உஸ்தாத் ஹோட்டல், வாரிக்குழிக்குள் கொலபதகம், ஆண்ட்ராய்ட் குஞ்சப்பன் வெர்சன் 5.25 – அமேசானில் கிடைக்கிறது. 

அவசியம் பாருங்கள்.

வாழ்க வளமுடன்…!

நிலம் (64) - வெளிநாடுவாழ் இந்தியர்களின் சொத்துக்கள் பாதுகாப்பு

சமீபத்தில் எனக்குத் தெரிந்த ஒருவரின் நண்பரின் சொத்து ஆக்கிரமிப்புச் செய்யப்பட்டது. அவர் ரஷியாவில் வசிக்கிறார். பத்து ஏக்கர் தோட்டத்தினை வாங்கி, மெயிண்டெயின் செய்ய ஒருவரிடம் கொடுத்திருக்கிறார்.

இப்போது அந்தச் சொத்து என்னுது, நான் தான் அனுபவம் செய்து வருகிறேன், உன்னால் முடிந்ததைப் பார்த்துக் கொள் என்று சொல்லி இருக்கிறார். புகார் கொடுத்து, காவல்துறை விசாரணையின் போது, சிவில் வழக்கு எனச் சொல்லி, கோர்ட்டில் பார்த்துக் கொள்ளுங்கள் என சொல்லி விட்டனர்.

இனி எப்போது தீர்ப்பு வந்து, செலவு செய்து யார் இந்தப் பிரச்சினைக்கு அலைந்து?  அங்கிருந்து இங்கு வந்து, செய்யும் தொழிலை விட்டு விட்டு, எவ்வளவு பிரச்சினைகள் இனி?

நண்பர்களே, நீங்கள் உங்களின் உறவினர்களிடம் சொல்லி இருக்கலாம், இல்லை நண்பர்களிடம் சொல்லி இருக்கலாம். எல்லோரும் கெட்டவர்கள் என்றுச் சொல்ல வில்லை. ஒவ்வொருவரும் காலச் சூழலுக்கு ஏற்ப மாறுபவர்கள் தான். அதான் வெளி நாட்டில் கோடி கோடியா சம்பாதிக்கின்றானே, இதை நான் வைத்துக் கொண்டால் என்ன என்ற எண்ணம் வரக்கூடிய சாத்தியங்கள் உள்ளன அல்லவா? நீங்கள் அங்கு படும் துயரம் பற்றி இவர்களுக்குத் தெரியாது.

இதைப் போன்ற பல பிரச்சினைகள் வந்து கொண்டிருப்பதையும், லீகல் கன்சல்டேசனுக்காக போனிலும், மெயிலிலும் தொடர்பு கொள்கிறார்கள் பலர்.

ஆகவே நமது நிறுவனம் இதற்கான ஒரு தீர்வினை சர்வீஸாகச் செய்யலாம் என முடிவெடுத்து இருக்கிறது.

தமிழ் நாட்டில் சொத்து எங்கு வேண்டுமானாலும் இருக்கட்டும். தற்போதைக்கு, அதன் பரிபாலனம் உங்களிடம் இருந்தால், அதை எம் நிறுவனத்திடம் சொத்துக்களை நிர்வகிக்கும் உரிமையைச் சட்டப்படி கொடுக்கலாம்.

சொத்துக்கு ஏற்ப வருடக்கட்டணம் செலுத்த வேண்டும். அது வீடோ, காம்ப்ளக்சோ, அபார்ட்மெண்டோ, தோட்டமோ, வயலோ, விவசாய பூமியோ எதுவாக இருப்பினும் எமது நிறுவனத்திடம் பதிவு செய்து கொள்ளுங்கள்.

நமது நிறுவனம் உங்களின் சொத்துக்களை ஆக்கிரமிப்பு செய்ய விடாமலும், வருமானத்தை துல்லியமாக வசூல் செய்து உங்க்ள் வங்கிக் கணக்கில் சேர்க்கவும், மாதம் ஒரு தடவை நீங்களே உங்கள் சொத்தினை  பார்வையிடவும், வரிக்கள் மற்றும் இதர வேலைகளைச்  செய்து தரவும் தயாராக இருக்கிறது.

சொத்துக்களை வாங்குவது பெரிதில்லை. அதை பாதுகாப்பாக வைத்துக் கொள்வதும், தலைமுறைக்கு சேர்த்திடவும் வேண்டும். அதை நமது நிறுவனம் சர்வீஸாகச் செய்து தருகிறது.

தேவைப்படுபவர்கள் covaimthangavel@gmail.com என்ற மெயில் முகவரிக்கு தேவைப்படும் சேவை பற்றிய விபரத்தினையும், சொத்துக்கள் விபரத்தையும் தெரியப்படுத்துங்கள்.

ஒரு அக்ரிமெண்ட் போட்டுப் பதிவு செய்து கொண்டு, பிறகு நிறுவனம் தனது வேலையைத் தொடர்ந்து செய்யும்.

அவசியம் பயன்படுத்திக் கொள்ளுங்கள். 

போனில் அழைக்க (9600577755) காலை 9.00 மணியிலிருந்து இரவு 9.00 மணி வரையிலும்

உங்கள் சொத்துக்கள் உங்களிடமே இருக்கவும், ஆக்கிரமிப்புகள் இல்லாது இருக்கவும், மன நிம்மதியாக இருக்கவும் இந்தச் சேவையைப் பயன்படுத்திக் கொள்க.

காமம் தீராதவர்கள் (18+ மட்டும்)

கணவனைக் கைக்குள் போட்டுக் கொள்வது எப்படி என்ற பதிவினைத் தொடர்ந்து எனக்கு பல பெண்கள் போனில் அழைத்தார்கள். ஏன் இன்னும் அந்தத் தொடரை எழுதவில்லை எனக் கேள்விகள். எழுதலாம் என்று தான் நினைத்தேன். ஆனால் மனசு வரவில்லை. ஏனென்றால் ஒரு மாமியார் என்னை அழைத்தார்.

“தம்பி, நீங்க என்ன எழுதப் போறீங்கன்னு எனக்குத் தெரிந்து விட்டது. நான் பட்ட துன்பத்தை பிறர் அனுபவிக்க வேண்டாம். ஆகவே எழுதாதீர்கள். அதை இந்தக் காலத்துப் பெண்கள் தங்கள் சுய நலத்துக்காகப் பயன்படுத்துவார்கள். எளிதில் ஆண்களை பைத்தியம் பிடித்தலைய வைப்பார்கள். கலிகாலம் அப்பா. வேண்டாம் எழுதவே எழுதாதீர்கள்” என்றார்.

அவர் என்ன துன்பம் அடைந்தார், எப்படி என்றெல்லாம் எனக்கு கேட்கத் தோன்றவில்லை. ஆனால் இது பிரச்சினைக்கு வழி வகுக்கும் எனத் தெரிந்து கொண்டேன். பெரும்பாலும் என்னைத் தொடர்பு கொண்டவர்கள் மத்திம வயதுப் பெண்கள். ஆகவே அலர்ட் ஆறுமுகமாகி விட்டதால் மன்னித்துக் கொள்ளுங்கள்.

இன்றைக்கு ஃபேஸ்புக்கில் ஒரு பதிவைப் பார்த்தேன், என் பெயரைக் கொண்ட ஒருவரின் வாழ்க்கை வரலாற்றை வெகு சுருக்கமாய் எழுதி இருந்தார் சிவராஜ் என்பவர்.

”மனிதன் ஒரு மகத்தான சல்லிப்பயல்” என்பாராம் ஜி நாகராஜன்.

அடியேனுக்கு ”மனிதன் தீராக்காமந்தகன்” என்றுதான் தோன்றும்.

ஜி.நாகராஜனின் கல்லூரி முதல்வர் மிஸ் நிர்மலா கதையை நான் படிக்கவில்லை. கீதாப்பிரியன் ஃபேஸ்புக்கில் எழுதி இருந்ததைப் படித்து, அப்படியே செந்தில் ஜகன்நாதனைப் பிடித்து, பார்த்தால் வேறு உலகத்திற்கு கொண்டு சென்று விட்டார்கள். நன்றி கீதாப்பிரியன்.

செந்திலுக்கு படம் கிடைத்து, அவரின் இயக்கத்தில் ஒரு படம் பார்க்கணும் என ஆவல். பார்க்கலாம், காலம் என்ன சொல்லப் போகிறது என.

காமம் மனிதனிடத்தில் இருந்து மறைந்து விட்டால், அவன் மண்ணில் வாழ பிடிப்பில்லாமல் போய் விடும். காமம் இல்லா வாழ்க்கை வெற்று வாழ்க்கை. சாமியார்கள், சூஃபிக்கள், ஃபாதர்களை விட்டு விடலாம்.

மனதை வெகுவாகப் பாதித்த அந்த உண்மையின் அடிவேர் ஒரு பெண்ணின் காமம். அமைதியான குளத்தின் நடுவில் வீசும் கல் ஒன்று உருவாக்கும் அலையைப் போல, காமத்தின் பால் வீசப்பட்ட தவறான பார்வை, செயல் உருவாக்கும் அபத்தத்தின் துயரம் அந்த தங்கவேல் வாழ்க்கையில் மீளவே முடியாத அவலத்தை உருவாக்கி இருந்ததைக் கண்டு மனிதர்கள் தீராக்காம நோயுடையவர்கள் என்ற எனது எண்ணத்திற்கு வலுச் சேர்த்தது. 

அடூர் கோபால கிருஷ்ணனிடம் உதவி இயக்குனராக இருந்த தங்கவேல் அண்ணின் கதை இனி, சிவராஜ் எழுதியது. (நன்றி சிவராஜ்)

சுருக்கமாக எழுத விரும்பவில்லை. சிவராஜ் சிலாகித்து எழுதிய அப்பதிவு மறக்கவே முடியாத ஒன்றாகி விட்டதால், அதை இங்கு பதிவு செய்து வைக்கிறேன். அவர் எனது பிளாக்கைப் படித்தால் என்னைத் தொடர்பு கொள்ளும்படி கேட்டுக் கொள்கிறேன். உங்களைத் தொடர்பு கொள்ள முயற்சித்தேன் முடியவில்லை திரு.சிவராஜ்.

மலையாளத்தின் மிக முக்கியமான திரைப்பட இயக்குநர் மற்றும் திரைக்கதையாசிரியரான அடூர் கோபாலகிருஷ்ணன் அவர்களிடம் உதவி இயக்குநராக இருந்தவர் தங்கவேல் அண்ணன். எனக்கு, முதன்முதலாக அவர் ஒரு நூலகத்தில் அறிமுகமானார். சென்னிமலை மலையடிவாரத்தின் கீழே அமைந்திருந்த சிறிய நூலகமது. முதன்முதலில் அவரைப் பார்க்கையில் அவர் நூலகத்தில் அமர்ந்து, கையில் ஒரு நோட்டை வைத்து எதோ குறிப்பு எழுதிக்கொண்டிருந்தார். நான், வேறொரு நண்பரை அங்கு சந்திக்கச் செல்கையில் எதேச்சையாக அவரை அங்கு கண்டேன். அடுத்தடுத்து, வெவ்வேறு தருணங்களில் அந்நூலகதிற்குப் போகும்போதும், அவர் குறிப்பெடுத்துக் கொண்டிருக்கும் அந்தக் காட்சி மட்டும் மாறாமல் அப்படியே இருந்தது.

ஒருநாள் நானாகச் சென்று என்னை அவரிடம் அறிமுகப்படுத்திக் கொண்டேன். மெல்ல எங்களுக்குள் பேச்சு வளர்ந்தது. இலக்கியத்தில் தீவிரமான வாசிப்பும், இசைகுறித்த ஆழ்ந்த நேசிப்பும் உள்ள மனிதர்தான் தங்கவேல் அண்ணன். இசையமைப்பாளர்கள் குறித்தும், இசைகுறித்தும் மிகவும் தெளிவாக எடுத்துரைக்கிற அறிவுஞானத்தை அவர் பெற்றிருந்தார். நான் நேர்பழகிய முதல் இசைநேசர் அவர். ஒவ்வொரு இசைக்கலைஞர்கள் பற்றியும் சொல்வதற்கு அவருக்குள் ஒரு கருத்திருந்தது. ஒரு குரல் இசையில் என்னவாக ஒலிக்கிறது என்பதைப்பற்றிய துல்லிய விவரணைகளை எடுத்துரைக்கும் நபராக அவர் ஆளுமை அடைந்திருந்தார்.

அவர் ஒருமுறை சொல்லக்கேட்டதுண்டு, “ரஹ்மானுடைய மியூசிக், இளையராஜா மியூசிக் என்ன வித்யாசம்ன்னா... ரஹ்மான் மியூசிக்ல ஏகப்பட்ட இசைக்கோர்வைகள் (tracks) கலந்த இசையாக இருக்கும். இளையராஜாவோட இசை, ரொம்ப சொற்பமான இசைக்கோர்வைகள் உள்ளதா இருக்கு”. எனக்கு மிக நன்றாக ஞாபகமிருக்கிறது. இசைகுறித்து அவருக்கும் எனக்குமான ஒரு உரையாடலில் அவர், “நிறைய கொலைகளை தடுப்பதற்கு இளையராஜா இசைமாதிரியான மெல்லிசைகள் காரணமாக இருக்கும். அதிகமான கற்பழிப்பு, வன்முறை எண்ணங்கள் வருவதற்கு இப்போதைய நவீன இசை காரணமாக இருக்கும். ஏனென்றால், அவ்வளவு இசைக்கோர்வைகள் மனதுக்குள் போகும்போது, அந்த அழுத்தம் ஒரு வன்முறையாக மாற வாய்ப்புள்ளது” என்று சொன்னார்.

தங்கவேல் அண்ணனும் நானும் தொடர்ச்சியாகச் சந்தித்துக்கொள்ளும் தருணங்கள் அடுத்தடுத்து வாய்த்தது. ஒருநாள், அவர் தங்கியிருந்த அவரது நண்பரின் அறைக்குச் சென்றோம். மிகவும் சிறிய அறை, ஆனால் அதில் ஏராளமான புத்தகங்கள் இருந்தன. அதன்பிறகு, அவருடைய வீட்டுக்குச் சென்றோம். அங்கும் நிறைய புத்தகங்கள் இருந்தன. எப்பவெல்லாம் சென்னையில் பணியில்லாமல், சொந்த ஊரில் அலைந்துதிரிகிறாரோ அப்பவெல்லாம், ஊருக்குப் பக்கத்திலிருக்கும் ஒரு பனியன் கம்பெனிக்கு வேலைக்குப் போய்விடுவது அவருடைய பழக்கமாக இருந்தது. எனக்கு முதன்முதலில் புதுமைப்பித்தனை அறிமுகப்படுத்தியது அவர்தான். புதுமைப்பித்தன் மீது அவருக்கு அளவுகடந்த காதல் இருந்தது. ஒரே புத்தகத்தை இருபது, முப்பது முறை தொடர்ந்து வாசிக்கிற ஒரு மனப்பழக்கம் உடையவராக அவர் கனிந்திருந்தார்.

அவரிடமிருந்த பெரும்பான்மையான புத்தகங்கள் எல்லாம், ஏதோவொரு நூலகத்தில் திருடப்பட்டவையாக இருந்தது. ஒவ்வொரு புத்தகத்தின் மீதிருந்த நூலக லட்சினை அதை உறுதிசெய்தது. ஒவ்வொன்றும் வெவ்வேறு ஊர்களின் நூலகங்கள். புத்தகங்களைப் படிப்பதோடு மட்டுமில்லாமல், அருகில் ஒரு நோட்டு வைத்து குறிப்பெடுப்பது அவருடைய மாறாத பழக்கம். அப்படி அவர் வழக்கமாகக் குறிப்பெடுக்கையில், அவர் பக்கத்தில் சின்ன ‘BPL வாக்மேன்’ ஒன்றை அருகில் வைத்திருப்பார். அதில் ஒரு பெண்குரல் கீதம் கேட்டுகொண்டே இருக்கும். அது, பாம்பே ஜெயஸ்ரீயின் குரல்!

முதன்முதலில், எனக்கு பாம்பே ஜெயஸ்ரீயின் குரல் அறிமுகமானது அங்குதான். எப்பவுமே அந்தக்குரல் மட்டும்தான் அந்த வாக்மேனில் ஒலித்துக் கொண்டிருக்கும். வேறு எந்தப் பாடலையும் அவர் கேட்டு நான் பார்த்ததில்லை. ‘மாலைப் பொழுதின் வேனிலிசையே...” என்ற பாடல் திரும்பத் திரும்ப அவர்முன் ஒலித்தபடியே இருக்கும். பாம்பே ஜெயஸ்ரீ அவர்களின் ‘அக்னி’ ஆல்பத்தில் வெளிவந்த பாடல் என நினைக்கிறேன்.

ஒருநாள், அவர் மிதமான போதையில், “நான் ஆறாவது படிக்குறப்ப என்னோட அப்பா, எங்க வீட்டு மரத்தூண்ல என்னோட ரெண்டு கையையும் கட்டிபோட்டுட்டு, சில வார்த்தைகள அம்மாவ பத்தி சொல்லிட்டு, என் கண்ணு முன்னாடியே உத்திரத்துல தூக்குமாட்டித் தொங்கி தற்கொலை செஞ்சுகிட்டாரு. ஆனா, அதுக்குப் பின்னாடியும் நான் என் அம்மாவோட சேர்ந்து வாழக்கூடிய சூழல்தான் இருந்துச்சு. என் கண்ணு முன்னாடி நடந்த அந்த மரணமும், எனக்குள்ள இருந்த வெறுப்பும் என்னைய எதிர்மறையா பயணிக்கவிடாம, ஏதோவொருவகையில நேர்மறையான திசையில பயணிக்கிறேன்னா... ஒரு நாள்ல நாலஞ்சு காட்சிகள என்னால புதுசா யோசிச்சு எழுத முடியுதுன்னா... அது எல்லாத்துக்குக்கும் கண்டிப்பா காரணம் இந்த அம்மாவோட குரல் தான். நீ திரும்பத் திரும்ப கேளு!” என்று என்னிடம் சொன்னார். அப்படித்தான் பாம்பே ஜெயஸ்ரீ அவர்களின் குரல் எனக்குள் அணுக்கமாகியது. அப்படித்தான் நான் அவர்களின் மீட்பிசையை கண்டடைந்தேன்.

காலங்கள் நகர நகர, பத்து வருடங்கள் கழித்து ஒருநாள் அதிகாலை அந்தத் தகவல் என்னை வந்ததடைந்தது, ‘தங்கவேல் அண்ணன் கிணற்றில் விழுந்து தற்கொலை செய்துகொண்டார்’ என. அவருக்கு மிக நன்றாக நீச்சல் தெரியும் என்பதை நான் நன்கறிவேன். நன்றாக நீச்சல் தெரிந்த ஒருவன், தண்ணீரில் மூழ்கி உயிரைவிடுகிறான் என்றால்... அவன் எவ்வளவு விரும்பி வழியச்சென்று தன் மரணத்தை உள்வாங்கி இருப்பான் என நினைக்கும்போதே எனக்குள் அழுகைவந்துவிடுகிறது. சிறுவயதில் கண்முன்னே நிகழ்ந்த தன் தந்தையின் தற்கொலையின் காட்சிநினைவு, தானும் சாகும்வரை மண்டையைவிட்டு அகலாத தங்கவேல் அண்ணனுக்கு, இடைக்கால மருந்தாக எது அவரது உயிரை அத்தனைக் காலம் தள்ளிப்போட்டிருக்கும் என யோசித்தால், அவை இரண்டே இரண்டுதான். ஒன்று இலக்கியம், மற்றொன்று பாம்பே ஜெயஸ்ரீயின் இசைக்குரல்!

அதன்பிறகு, நான் சென்னைக்கு வந்து வெவ்வேறு சூழல்களில் அலைந்து திரிந்தபோதும்... பத்திரிக்கை, சினிமா என எல்லாவற்றிலும் தோற்றுவிட்டேன் என்கிற மனநெருக்கடியில் நானிருந்தபோதும்... என்னை மெல்லத் தேற்றியது, பாம்பே ஜெயஸ்ரீ அவர்களின் அதே ‘அக்னி’ ஆல்பம் தான். வருடங்கள் ஓடி, பிரார்த்தனைகளின் நற்பயனாக குக்கூ காட்டுப்பள்ளி எனும் கனவு நிறைவேறத் தொடங்கியது.

அதன்பின், கட்டிடக்கலை பயிலும் பியேஷ் என்னும் தோழிக்கும், கற்களை அடுக்கி அடுக்கி கரையோரங்களில் சிற்பங்கள் செய்து அவைகளை அப்படியே விட்டுவிட்டுப் பயணிக்கிற ஒரு சிற்பக்கலைஞனுக்கும் குக்கூ காட்டுபள்ளியின் வனப்பகுதிக்குள் திருமணம் நிகழ்ந்தது. பியேஷ், தற்போது ஆப்ரிக்காவில் பழங்குடி மக்களின் வீடுகளை ஆய்வு செய்கிறவராக இருக்கிறார். பியேஷ், முழுக்க முழுக்க பாம்பே ஜெயஸ்ரீ அவர்களின் இசையை மனதுக்குள் கொண்டாடி மகிழ்பவர். எனவே, பாம்பே ஜெயஸ்ரீ அவர்களின் இசைக்குரல் காடெங்கும் மெல்லியதாக ஒலிக்க, அந்திப்பொழுதின் சிறுஅகல் விளக்கொளியில் அவர்களது திருமணம் நிகழ்ந்தது.

என் மனதுக்குள் சின்னதாக ஒரு விருப்பம் இருந்தது, குக்கூ திறப்பு விழாவின்போது, பாம்பே ஜெயஸ்ரீ அவர்களும் வரவேண்டும் என்பது. ஆனால், அச்சமயத்தில் அகிலா அவர்கள்தான் மின்னஞ்சல் வழியாக அம்மாவிடம் இதுகுறித்து பேசிவந்தார். அப்போது, அம்மாவுக்கென தனியாக திருவண்ணாமலையில் அறை ஒன்று பதிவுசெய்யப்பட்டுள்ளது என்று மின்னஞ்சல் அனுப்பியபோது, அதற்கு அவர், “என்னுடைய குரலை பிரார்த்தனையாக நினைக்கிற அந்த இடமும் ஒரு கோவில் தான? அங்கவந்து தங்குவதுதான் சரியாக இருக்கும். அந்த இடம் எப்படியிருந்தாலும் நான் தங்கிக்கொள்கிறேன்” என்று பதில் அனுப்பியிருந்தார். திறப்புவிழாவுக்கு வருகைதர அம்மா ஒப்புக்கொண்ட பிறகும், ஏதோவொருவகையில் தேதி மாற்றம் நிகழ்ந்ததால் அவர்களால் திறப்புவிழாவில் கலந்துகொள்ள இயலாத சூழல்.

பாம்பே ஜெயஸ்ரீ, சஞ்சய் சுப்பிரமணியம், ‘பவுல்’ பார்வதி ஆகியோர்கள் என்றாவதொருநாள், குக்கூ மலையடிவாரத்தில் கொஞ்சமாகக் குழுமியிருக்கும் மக்கள் திரளுக்கு அமர்ந்து பாடுவதாக எங்களுக்குள் நாங்களே அடிக்கடி நினைத்துப்பார்த்துக் கொள்வதுண்டு. எங்கள் நீண்டகால இசைவிருப்பம் இது. அவ்வகையில், நாங்கள் இசைத்துதித்து கைதொழும் அந்தத் தாயின் கீதக்குரல், தற்பொழுது அருகில் கேட்பதாக நாங்கள் உணர்கிறோம். எங்கள் பயணத்தின் வெவ்வேறு சூழ்நிலைகளில், உள்ளுணர்வாக உடனிருந்துப் பயணித்தது அம்மாவின் குரல்தான். அவருடைய இசைகேட்பது, ஒரு அனிச்சை செயலென எங்களுக்குள் நிகழ்கிறது.

“கிராமத்தில் வயதான பாட்டி கட்டுகிற மண்வீடு போலதான் அம்மாவோட குரல்... அதுல முழுக்கமுழுக்க வாழ்க்கை இருக்கும்” எனச்சொல்லும் கட்டிடக்கலைஞர் ‘மிரா’வையும், தங்களுடைய கர்ப்பகாலத்தில் அம்மாவின் ‘ஜெகதோ தாரனா’ பாடலை தினந்தோறும் சிசுவைக் கேட்கச்செய்த அருண்- ரேணுவையும், இணையவெளியில் அம்மாவின் இசைக்குரலை தொடர்ந்து மலரச்செய்கிற பிராபகரன் சேரவஞ்சியையும், மின்மினி ராஜாராமையும், ‘இரக்கம் வராமல் போனதென்ன காரணம்’ அருணிமாவையும்... இக்கணம் மனதில் நினைத்துக்கொள்கிறோம்.

குக்கூ நேரலை உரையாடலில், நாளை(14.04.2020 சித்திரை முதல்நாள்) மாலை 5 மணிக்கு, இசையன்னை பாம்பே ஜெயஸ்ரீ அவர்கள் உரையாடவுள்ளார். இருதயவுறவுகள் இதில் இணைந்துகொள்க!

www.cuckoochildren.in

இப்படிக்கு,

சிவராஜ்

காதலின் இன்னொரு வடிவம் தாம்பத்தியம்

மகள் சிறுவயதாக இருக்கும் போது சூடத்தை விழுங்கி விட்டாள். வாயில் நுரை தள்ளி, இனி தாங்காது என்று ஒரு மருத்துவர் சொல்ல, ரேஸ்கோர்ஸில் மசானிக் மருத்துவமனையில் தான் ”இது சின்ன விஷயம். தடுப்பு மருந்து கொடுத்திருக்கிறோம்” என்று சொன்னார்கள். 

இடைப்பட்ட  நேரத்தில் கண்ணில் காணும் கோவில்களின் வாசலில் நின்று, “பகவானே, என் பிள்ளையைக் காப்பாற்று, காப்பாற்று, என் உயிரை வேண்டுமானால் எடுத்துக் கொண்டு, பிள்ளையைக் காப்பாற்று, காப்பாற்று” என்று அலறித் துடித்துக் கொண்டு, கண்களில் நெஞ்சின் வலி தாங்க முடியாமல் வலியும் கண்ணீரைத் துடைக்க கூட மனமின்றி அலைந்து கொண்டிருந்தேன். கடவுளுக்கு வாய் இருந்தால், நான் பட்டத் துயரங்களை அழுது கொண்டே சொல்லி இருப்பார்.

தகப்பன் ஒருவன் மனைவி, மக்களை நெஞ்சில் சுமந்து கொண்டு, அவர்களின் நல வாழ்வுக்காக வெயிலிலும், மழையிலும் அலைந்து கொண்டு சம்பாதித்து கொண்டு வந்து வீடு சேர்ப்பான். அசதியில் சாப்பிடக்கூட மாட்டான். மக்கள் சாப்பிடுவதைப் பார்த்துக் கொண்டே நிம்மதியாக உறங்குவான்.

அவனின் உடம்பில் தெம்பு இருக்கும் மட்டும் மனைவிக்காகவும், மக்களுக்காகவும் ஓடிக் கொண்டே இருப்பான். ஓடிக் கொண்டே இருப்பான். இதோ தன் பிள்ளைகளையும், மனைவியையும் காப்பாற்ற ஒரு பிள்ளையை தலையில், வைத்துக் கொண்டு, மனைவியைக் கையில் பிடித்துக் கொண்டே நடந்து சென்று கொண்டிருக்கிறானே அவனை ஒரு நிமிடம் மனதுக்குள் கொண்டு வந்து பாருங்கள்.

கண்கள் தானாகவே கண்ணீரை நிரப்பும். இந்த உலகம் எங்கும் தகப்பன்களாலே நிறைந்து கிடக்கிறது. அந்த தகப்பன்சாமிகளை எவரும் கண்டு கொள்வதே இல்லை. 

வீட்டுக்கு திரும்பி வருவோமா? காலம் வருமா? மனைவியைப் பார்ப்போமா? பிள்ளைகளைத் தொட்டு தழுவி முத்தம் கொடுப்போமா? பெற்ற அன்னையைப் பார்க்க முடியுமா? அப்பாவின் முகம் காண முடியுமா? இல்லை கொரானா கொன்று போடுமா எனத் தெரியாமல் கோடானு கோடி தகப்பன்கள் வெளி நாடுகளில் சிக்கிக் கொண்டு, நான்கு சுவற்றுக்குள் மனம் குமைந்து கிடக்கின்றார்களே, அவர்களை விடவா இங்கு இறைவன் உயர்ந்தவன்? அந்தத் தகப்பன்கள் தனக்காகவா மாடாய் உழைக்கிறார்கள்? அந்த தகப்பன்களின் காதல் மனைவிகள் தங்களின் இன்பத்தை மறந்து, வருவார், வருவார், அவர் என்னைப் பார்க்க வருவார் என காத்துக் கொண்டிருக்கின்றார்களே. அவர்களை விடவா இறைவன் பெரியவன்?

வாழும் சாமிகள் அல்லவா அந்த தாய்களும்,தகப்பன்களும்....!

காதல் அன்பு வடிவெடுத்து எல்லா துன்பங்களையும், துயரங்களையும் தாங்கிக் கொண்டு, தன் மனைவியும்,மக்களும் நலமாக இருக்க வேண்டுமென்பதற்காக மாற்றமெடுக்கிறது.

இதோ ஒரு சம்பவம். உங்களுக்கு கண்ணில் கண்ணீர் வரவைக்கும் ஒரு கணவனின் செயல். இவர்கள் அஜித், ஷாலினி போல அழகானவர்கள் இல்லை. ஆனால் இவர்களின் தாம்பத்தியத்தின் அன்பு, பிறருக்கு முன்னுதாரனமாக இருக்கிறது. வரலாற்றில் இடம்பிடித்து இருக்கிறார்கள்.

விவாகரத்துத் தேடி கோர்ட்டில் நிற்கும் தகப்பன்களும், தாய்களும் விட்டுக் கொடுத்துச் செல்லுங்களேன். கொடுப்பதில், சகித்துக் கொள்வதில் அன்பின் பெயரால் செய்யலாமே. இனிமேல் மனிதராகவா பிறப்பெடுத்து வரப்போகிறோம். அப்படியே என்ன குறை இருப்பினும் ஏற்றுக் கொள்ளலாமே. 

இனி அந்தச் சம்பவம்:

வலியால் துடித்த மனைவி; கும்பகோணம் டு புதுச்சேரி!-முதியவரின் சைக்கிள் பயணத்தால் மிரண்ட மருத்துவர்கள்

இந்தியாவில் கொரோனா தொற்று தீவிரமடைவதைத் தடுக்கும் முன்னெச்சரிக்கை நடவடிக்கையாக, ஏப்ரல் 14-ம் தேதி வரை ஊரடங்கு சட்டம் அமல்படுத்தப்பட்டிருக்கிறது. அதன் காரணமாக தமிழகம் மற்றும் புதுச்சேரி எல்லைகள் சீல் வைக்கப்பட்டிருக்கின்றன.

ஒட்டுமொத்த இந்தியாவும் முடங்கியிருப்பதால் விளிம்புநிலை மக்கள் பல்வேறு சிரமங்களைச் சந்தித்து வருகின்றனர். தஞ்சாவூர் மாவட்டம், கும்பகோணம் பகுதியைச் சேர்ந்தவர் அறிவழகன், வயது 65. இவரின் மனைவி மஞ்சுளா (வயது 60) புற்றுநோயால் பாதிக்கப்பட்டவர். மஞ்சுளாவுக்கு நோய் முற்றிய நிலையில் அவருக்கு கீமோதெரபி சிகிச்சை கொடுக்க வேண்டும். அதனால், புதுச்சேரி ஜிப்மர் மருத்துவமனைக்குச் செல்லுங்கள் என்று மருத்துவர்கள் பரிந்துரைத்திருக்கின்றனர்.

ஆனால் ஊரடங்குச் சட்டத்தால் தமிழகம் - புதுச்சேரி எல்லைகள் சீல் வைக்கப்பட்டிருப்பதுடன், பேருந்துகள் இயக்கமும் நிறுத்தப்பட்டிருப்பதால் புதுச்சேரிக்கு எப்படிச் செல்வது என்று புரியாமல் தவித்திருக்கிறார். தனியார் மருத்துவமனையில் சிகிச்சை எடுத்துக்கொள்ளும் அளவுக்கு வசதியில்லை.

ஊரடங்கு முடிந்தபிறகு செல்லலாம் என்று நினைக்கும் அளவுக்கு மனைவியின் உடல்நிலை சீராக இல்லை. நோயுற்ற மனைவி வலியால் துடிப்பதைப் பார்க்குமளவுக்கு சக்தியில்லை. அதனால் தன் மனைவியை எப்படியாவது காப்பாற்றிவிட வேண்டுமென்று நினைத்த முதியவர் அறிவழகன், துணிந்து அந்த முடிவை எடுத்தார்.

தன்னிடம் இருந்த பழைய சைக்கிளில் மனைவி மஞ்சுளாவை புதுச்சேரிக்கு அழைத்துச் செல்ல முடிவெடுத்தார். கும்பகோணத்திலிருந்து புதுச்சேரிக்கு எத்தனை கிலோமீட்டர்… எவ்வளவு நேரமாகும், அவ்வளவு தூரம் சைக்கிளில் செல்ல முடியுமா.. நம்மால் சைக்கிளை மிதிக்க முடியுமா.. வழியில் பஞ்சராகிவிட்டால் என்ன செய்வது… போலீஸ் இருப்பார்களே என எதைப்பற்றியும் யோசிக்கவில்லை முதியவர் அறிவழகன். அவரின் சிந்தனை அனைத்தும் தன் மனைவியை எப்படியாவது காப்பாற்றிவிட வேண்டும் என்பது மட்டும்தான்.

இடுப்பில் கட்டிய வேட்டியுடன், தோளில் துண்டை மட்டும் போர்த்திக்கொண்டு மனைவியை சைக்கிளில் அமர வைத்த அறிவழகன், மாயவரம், சீர்காழி, சிதம்பரம், கடலூர் என 130 கிலோமீட்டர் தூரத்தை இரவு முழுவதும் கடந்து, விடியற்காலையில் புதுச்சேரி ஜிப்மர் மருத்துமனைக்கு வந்து சேர்ந்திருக்கிறார்.

கொரோனா தொற்று காரணமாக வெளிப்புற சிகிச்சைப் பிரிவுகள் அனைத்தையும் நிறுத்தி வைத்திருக்கும் ஜிப்மர் மருத்துவமனையில், அவசர சிகிச்சை பிரிவு மட்டுமே செயல்பட்டுக் கொண்டிருக்கிறது. ஆனாலும் முதியவர் அறிவழகன் சைக்கிளிலேயே வந்த தகவலைக் கேட்ட மருத்துவர்கள் வெலவெலத்துப் போயிருக்கிறார்கள். உடனே மஞ்சுளாவை மருத்துவமனையில் அனுமதித்த அவர்கள், அவருக்குத் தேவையான சிகிச்சைகளைக் கொடுத்திருக்கிறார்கள். இருவரையும் மருத்துவமனை வளாகத்திலேயே தங்க வைத்த மருத்துவர்கள், அவர்களுக்கு தங்கள் செலவில் உணவுகள், மருந்துகள் போன்றவற்றை வாங்கிக் கொடுத்திருக்கிறார்கள்.

2 நாள்கள் சிகிச்சைக்குப் பிறகு இருவரையும் தங்கள் ஆம்புலன்ஸ் வாகனத்தில் இலவசமாக கும்பகோணம் அனுப்பி வைத்திருக்கின்றனர் ஜிப்மர் மருத்துவமனை மருத்துவர்கள். சிகிச்சைகள் அனைத்தும் முடிந்ததும், எப்படி இப்படி ஒரு முடிவை எடுத்தீர்கள் என்று அறிவழகனிடம் மருத்துவர்கள் கேட்க, ``எம்பொண்டட்டிதான் சார் எனக்கு எல்லாம். அவ இல்லைன்னா நான் இல்ல” என்று கூறி நெகிழ வைத்திருக்கிறார்.

இதுகுறித்து ஜிப்மர் மருத்துவமனை நிர்வாகத்திடம் பேசியபோது, ``ஊரடங்கு சட்டத்தால் பேருந்துகள் இல்லை. அதனால் புற்றுநோயால் பாதிக்கப்பட்ட தன் மனைவியை அந்த முதியவர் 130 கிலோமீட்டர் சைக்கிளிலேயே அழைத்து வந்ததாகக் கூறினார். அதனால் உடனே அவருக்குத் தேவையான சிகிச்சைகள் அளித்தோம். குறிப்பிட்ட தூரம் வரைதான் எங்களால் ஆம்புலன்ஸ் சேவைகள் வழங்க முடியும். ஆனால், அவர்களின் ஏழ்மை நிலைமையைக் கருத்தில்கொண்டு ஆம்புலன்ஸை இலவசமாகவே அனுப்பி வைத்தோம்” என்றது.

நன்றி : விகடன் செய்தி

இனி என்ன ஆகும் பொருளாதாரம்? மிகத்துல்லியமான விளக்கம்

கொரானா மனிதர்களுக்கு இறைவனால் விடப்பட்ட எச்சரிக்கை என்ற பதிவினைப் படித்திருப்பீர்கள். அது ஆன்மீகவாதிகளுக்கு. ஆன்மீகத்தைத் தாண்டி பசி என்ற ஒன்று இருக்கிறது. ஆன்மீகம் வாழ்க்கையின் மீதான நம்பிக்கைக்கு ஆதாரம். 

நம்பிக்கையே வாழ்க்கை என்பார்கள். ஆனால் எதார்த்தம் என்பது வேறு. இது பொருளால் உருவாக்கப்பட்ட உலகமாக, கொஞ்சம் கொஞ்சமாகப் பெருகிய மனிதக் கூட்டம் மாற்றியது தான் இத்தனைப் பிரச்சினைக்கும் காரணம். சரி இருக்கட்டும்.

இனி என்ன ஆகும் இந்திய பொருளாதாரம். ஆதாரம் இல்லையெனில் மனிதர்களாகிய நம் நிலமை. இனிமேல் பொருளாதாரம் என்னவாகும்? எதிர்காலத்தில் என்னென்ன நடக்கும்?

ஒவ்வொருவருக்கும் ஒவ்வொரு தெளிவு இருக்கலாம். அது அவரவர் அறிவுச் செறிவினைப் பொருத்தது. 

சரி, இனி இந்தியாவின் பொருளாதாரம் எப்படி இருக்கும்? ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் அவசியமான வங்கிகள் இனி என்ன செய்யும்?

இதோ ஒரு அக்மார்க் விளக்கம். படித்துப் பாருங்கள்.

Some Points Mentioned by Deepak Parekh (HDFC) in his Webinar

1) This is Human Economic Financial (HEF) crisis. Completely  different from the one we had in 2008. Will take at least 9 months to recover fully from it.

2) Banks to be on tighter leash. Your Bank Sanction letter don’t matter now, only the amount in your account does. Banks are going to revise your sanctions and make drastic reductions,if they see a credit risk.

3) The billion dollar startup valuations will be challenged, burning cash will be frowned upon. It will be tough time for start-ups to raise cash.

4) It’s time to plan for the Future, Look for opportunities and learn from these drawbacks.

Eg given of HDFC where a team looks after the present planning. Another dedicated for future disruption and plans.

5) Make time for yourself. Learn new things. Spend time with the young and old. You will be surprised to learn so much from them.

6) Leverage is double edged sword. It can lift you or bring you down.

7) Restarting Manufacturing is going be difficult . As the Labour force will be forced to choose between Fear of Life or Livelihood.

To manage this the Labour has to be incentivised to return, Management has guarantee them security of life, food and stay if required. They should be your first priority.

Management has to become more prudent by Cutting Costs, downsizing, No increments /bonus. Getting cash flow back should be first priority.

8) Consumer credit has to increase and Per capita income also. India is very low in it.

9)  Public And Private partnership can work. Example of YES Bank given

Even though Yes Bank was a competitor we didn’t allow it fail and its repercussions would have been more damaging.

It was not right of PSU banks to take over the problems of a Private banks. Along with a few private banks, We decided to come together with SBI and help Yes bank.

Yes bank had foreign banks/Funds showing interest. But the Govt said it’s an Indian problem, let Indian banks solve it.

We should have stepped up did the the same for PMC Bank and IL&FS. Things would have different then

10) RBI should come forward and purchase Corporate debt papers. This is a common practice by the central banks across the world.

11) NBFC should be regulated more. If required new licenses should be stopped. Banks have an exposure of 12 Lakh crore to these companies.

12) Force Majeure - We having been hearing this term a lot these days. It was brought up in a Govt gazette couple of weeks back regarding payment to it’s vendors. Now a lot of companies including many Large companies are taking advantage of this and trying to skip on  their lease’s, payment to vendors  etc. This should be used only when they are absolutely not in a situation to pay, not because you can. As this can have a ripple effect on the economy.

13) Equity Markets have been hit badly and will return.

Only 2% equity investors in India, compared to 40-60% in some countries. MF penetration also very low at 12% compared to 62% global. If MF participation is doubled, will make huge difference in markets. First time investors should be encouraged to invest in equity through MF as it’s less risky.

Large companies within 24-48 Hrs  get QIP from foreign funds. They should be encouraged to raise more money from the public.

14) McKinsey report states that between 2018-22 a billion people in the world  will be of middle class category out of that 650 million will be in Asia and out of that 318 million will be from India.

India will become huge in consumption numbers.

Financial savings has decreased due to increased consumer spending.

Top 3 things on my Mind

Financial sector should be strong or else economy will  collapse - NBFC Should be regulated.

The Poor should be supported more and steps to be taken for them too brought out of poverty. In any crisis the they are the first affected and last to recover. They are the backbone of the nation.

Simply the rules for investment and remove complicated tax rules.

Expect govt to come with stimulus scheme on Monday. We have given some recommendations.

Thanks to Mr.Deepak.

நிலம் (63) - 70 கோடி முதலீடு 220 கோடி வருமானம்

அன்பு நண்பர்களே,

யாருக்கு என்ன நடக்கும் என்று தெரியாத, கண்ணாமூச்சி ஆடும் விதியுடன் போராடிக் கொண்டிருக்கும் அவலமான நிலையில், மனிதனே நோய் பரப்பும் கொடிந்துயரத்தில் ஆழ்ந்து, வேதனையில் உழன்று கொண்டிருக்கிறோம்.

நம் மனதை வேறு விஷயங்களுடன் இணைத்துக் கொள்ள வேண்டிய காலம் இது. கொரானாவின் பாதிப்பு இந்தியாவில் குறைவதற்கு சுமார் ஆறு மாதம் ஆகலாம். ஒடிசாவில் ஜூன் 30 வரை பள்ளிகளுக்கு விடுமுறை விடப்பட்டுள்ளது என்பதை அறிந்த போது, தமிழகத்திலும் அந்த நிலை வரலாம் என நினைக்கிறேன். பிள்ளைகளையும், உறவினர்களையும், நண்பர்களையும், சுற்றாரையும், உற்றாரையும் பாதுகாக்க வேண்டிய தருணம் இதுதான். அதை நாம் ஒரு தவமாகச் செய்வோம்.

இனி எதிர்காலம் என்ன ஆகுமோ என்று கவலைப்படாதீர்கள். இயற்கை அதற்கும் வழி வைத்திருக்கும். என்னுடன் இணைந்திருங்கள். எனது பிளாக்கைத் தொடர்ந்து படித்து வாருங்கள். வழிகள் பிறக்கும், நம்பிக்கை துளிர்க்கும். வாழ்க்கை வசந்தமாகும். எல்லோரும் சேர்ந்து ஒன்றாய் பொருளாதாரத்திலும், வாழ்க்கையிலும் முன்னேறலாம்.  

இனி மிகக் குறைந்த முதலீட்டில் பெரும் லாபம் அடைந்த எங்களின் வாடிக்கையாளரைப் பற்றிப் படியுங்கள்.

இது உங்களின் மனதுக்கு ஊக்கம் தரும். இன்பம் தரும்.

இந்த முதலீட்டாளர் சரியானவரைத் தேர்ந்தெடுத்தார், அதனால் வெற்றி பெற்றார் என்பதை நினைவில் கொள்ளுங்கள்.

நான் பங்கெடுத்து வேலை செய்த ஒரு அற்புதமான முதலீட்டினையும், அதனால் கிடைக்கப்பெற்ற லாபம் பற்றிப் பார்ப்போமா?

ஒரு பெரிய கார்ப்பொரேட் நிறுவனம், நண்பர் மூலமாக, நகரத்தில் ஓர் இடத்தைச் சுட்டிக்காட்டி, இந்த இடத்தில் எங்களுக்கு 50 ஏக்கர் நிலம் வேண்டும் எனவும், பரிவர்த்தனைகள் அனைத்தும் வங்கி மூலம் மட்டுமே செய்வோம் எனவும் கேட்டிருந்தார்கள்.

அதற்கான திட்டமிடலை வெகு தெளிவாக உருவாக்கினோம். அதற்கான காலத்தை இரண்டு வருடமாக நிர்ணயித்தோம். இதில் முக்கியப் பிரச்சினை கைடு லைன் மதிப்பும், மார்க்கெட் மதிப்பும் ஒரே மாதிரியாக இருக்க வேண்டும். இல்லையெனில் இந்தப் பணியைச் செய்ய இயலாது.

நிலத்தின் உரிமையாளர்கள் மார்க்கெட் மதிப்புக்கு வங்கி மூலம் பணம் பெற்றுக் கொள்ள சம்மதிக்க வேண்டுமென்பதுதான் பெரும் பிரச்சினையாக இருந்தது.

லீகல், வாரிசுகள், நிலத்தின் மீதான் லோன் போன்றவைகள், சர்வேக்கள், ஆவணங்களை எடுத்தல், பத்திரம் பதிவு என இன்னும் பலப்பல வேலைகள் இருந்தன. அடியேன் ரசீதுக்கள், அக்ரிமெண்டுகள், லீகல், சர்வே, ஆவணங்கள் கலெக்ட்ச் செய்வது, டிராஃப்ட், பத்திரம் பதிவு, பட்டா மாறுதல் ஆகிய வேலைகளுக்கு பொறுப்பேற்றேன்.

இதர வேலைகளை அதாவது நில  உரிமையாளர்களுடன் பேசுவது, விலை நிர்ணயம் ஆகியவைகளை இன்னொரு நண்பர் பார்த்துக் கொண்டார்.

கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வேலைகள் நடந்தன. ஒரே நேரத்தில் பத்து கிரையங்கள் செய்தேன். பத்து நபர்களுக்கான பணம், வரி பிடித்தம், வங்கி வரைவோலை, பத்திரப்பதிவுக்கான டிமாண்ட் டிராப்டுகள், பத்திரங்கள் என எல்லாவற்றையும் நானும், இன்னொருவரும் சேர்ந்து செய்தோம்.

ஆயிற்று இரண்டு வருடம். 50 ஏக்கர் கிரையம் செய்து முழுமையாக பட்டா மாறுதல் செய்து, நிறுவனத்திடம் ஒப்படைத்தோம். நாங்கள் வாங்கியது ஏக்கர் ஒன்றுக்கு 1 கோடி ரூபாய். இப்போது அந்த நிறுவனம், அந்த நிலத்தை வீட்டுமனைகளாகப் பிரித்து, அனுமதி பெற்று, தற்போது ஒரு செண்ட் 7 லட்சத்திலிருந்து 8 லட்சம் வரை விலை வைத்து விற்று வருகின்றார்கள். லாபம் கிட்டத்தட்ட 220 கோடி ரூபாய். இன்னும் எகிறும் காலம் ஏற ஏற. குறைந்த முதலீடு, ஆனால் வெகு நிச்சயமான வருமானம். எவராலும் வரக்கூடிய வருமானத்தைக் குறைக்க முடியாது. அது ஏறிக் கொண்டேதான் போகும்.

இதுதான் பிசினஸ். இது தான் நல்ல முதலீடு. இது தான் தொழில்.

ஒரு கம்பெனியை உருவாக்கி, முதல் போட்டு, பொருள் தயாரித்து விற்பனை செய்து லாபம் ஈட்டுவதற்குள் படாதபாடு பட வேண்டி இருக்கும். எவ்வளவு பிரச்சினைகளை சந்திக்க வேண்டி இருக்கும். இருப்பினும் இதுவும் நல்ல தொழில் தான்.

இவ்வளவு லாபமா? அதுவும் குறைந்த காலத்துக்குள்? என்று இதைப் படிக்கும் போது பலருக்கும் நாமே இதைச் செய்தால் என்ன என்று உடனடியாகத் தோன்றும். அதைத்தான் ஒரு நண்பரின் நண்பர் செய்தார்.

வெளி நாட்டில் பெரிய அளவில் தொழில் செய்து கொண்டிருந்த நண்பரின் நண்பருக்கு கோவையில் நான்கைந்து இடங்களைக் கண்டறிந்து அதற்கான செயல்திட்டத்தை உருவாக்கி, முதலீடு, செலவு, லாபம் பற்றிய விபரங்களைத் தெளிவாக அனுப்பி வைத்திருந்தோம். நண்பரும் அவரின் நண்பரிடம் காட்டி, ஒப்புதல் பெற்றார். அதன் பிறகு இருவரிடம் இருந்தும் எந்தப் பதிலும் இல்லை. சரி என்று விட்டேன்.

அந்த நண்பர் இந்த பிராஜெக்டைப் படித்து விட்டு, தனக்குள் ஒரு கணக்கு போட்டு, புனேவில் சுமார் 200 கோடியை ரியல் எஸ்டேட்டில் முதலீடு செய்தார். தொழில் தெரிந்தவர்களிடம், அதில் இருக்கும் பிரச்சினைகள் பற்றி அறிந்தவர்களிடம் பேசி இருக்க வேண்டும். அதை அவர் செய்யாமல் ஏதோ ஒரு கார்ப்பொரெட் கம்பெனியின் உதவியுடன் 200 கோடி இன்வெஸ்ட்மெண்ட் செய்தார். இப்போது 800 கோடி கடனில் சிக்கி தவிக்கிறார்.

வங்கியில் லோன் பெற்றும், 200 கோடி முதலீடும் போட்டு நான்கைந்து அபார்ட்மெண்ட் டவர்களைக் கட்டி, அதில் ஒரு வீடு கூட விற்க முடியாமல் ஆள் இப்போது மீளாக்கடனில் சிக்கினார். அந்த நிறுவனம் எல்லா வேலைகளையும் செய்து கொடுத்து விட்டு, அவர்களுக்கான கட்டணங்களைப் பெற்றுக் கொண்டு விலகி விட்டனர். அவர் போட்டது தப்புக்கணக்கு.

எவர் வேண்டுமானாலும் திட்டம் போடலாம். ஆனால் அந்தத் திட்டமிடல், நிதர்சனத்துடன் இணைந்திருக்க வேண்டும். சூழல், அமைப்பு, பொருளாதார தரவுகளுடன் ஒத்துப் போக வேண்டும் .

இன்றைக்கு ஒரு ஃபைனான்சியல் அட்வைசரின் பேச்சை கிட்டத்தட்ட 3500 பேர் கேட்டோம். அவர் இன்றைய நிலையில் ஷேர் மார்க்கெட்டில் உள்ள நிலையை எடுத்துச் சொன்னார். ஷேர் மார்க்கெட்டில் அது சரியாக இருக்கும். தினசரி டிரேடிங்க் லாபம் தரலாம். ஆனால் அது கத்தி மீது நடக்கும் செயல். என்றைக்கு வேண்டுமானாலும் வெட்டும்.

குறுகிய கால மூலதனம் மூலம் வருமானம் பெற பல வழிகள் இருந்தாலும், அது மழைக்கு உண்டாகும் ஈசல் போல. நிரந்தரமானது அல்ல. முதலீடு பாதுகாப்பானதாக இருத்தல் அவசியம். அதன் வருமானம் பல மடங்காய் இருந்தால் அதுவே நல்ல முதலீடு ஆகும். அந்த வகையில் ரியல் எஸ்டேட் முதலீடு, அதுவும் அவசியமானவற்றில் முதலீடு செய்வது பாதுகாப்பானதாகவும், நல்ல லாபம் தருவதாகும் இருக்கும்.

ரியல் எஸ்டேட் தொழில் திட்டமிடல் என்பது வெகு முக்கியம். முதலீடு செய்வதற்கு முன்பு கவனிக்க வேண்டியவைகள் ஏராளம் உண்டு. ஒரு இடத்தைத் தேர்வு செய்வதிலிருந்து, விற்பனை வரை ஒவ்வொரு இடத்திற்கும் ஒவ்வொரு விதமான செயல்திட்டங்கள் வேண்டும். அதை நடத்திக் காட்டும் வல்லமை கொண்டிருக்க வேண்டும். நிதானமும், தெளிவான அறிவும், திட்டமிடலும் இந்தத் தொழிலுக்கு முக்கியமானவை.

இந்தியாவில் பெரும் நிறுவனங்கள் ரியல் எஸ்டேட்டில் தோற்றுப் போன சம்பவங்களை நாமெல்லாம் படித்து இருக்கிறோம். எழுத்து வடிவான செயல் திட்டமும், நடைமுறையும் வேறாக இருக்கும் பட்சத்தில் தோல்விதான் மிஞ்சும். நிறுவனங்கள் அதைத்தான் செய்தன. தோற்றுப் போனார்கள்.

ரியல் எஸ்டேட் தொழிலில் இருக்கும் பல்வேறு சிக்கல்கள் என்னென்ன என்பது பற்றி தெரிந்து கொண்டிருப்பதால், வெற்றி அடைவது பற்றி தெளிவான திட்டமிடலை செய்யும் பல வருட அனுபவத்தினை பெற்றிருக்கிறேன்.

மிக மிக துல்லியமான திட்டமிடல், காலம், செலவுகள் பற்றிய அனுபவ அறிவின் காரணமாக குறைந்த முதலீடு, அதன் உறுதி செய்யப்பட்ட வருமானம், முதலீட்டாளர்களுக்கு இலவச வீட்டு மனையுடன், முதலீடும் திரும்ப கிடைத்தல் ஆகிய அற்புதமான முதலீட்டு திட்டங்களை உருவாக்கி இருக்கிறேன்.

நமது நிறுவனம் முறையாகப் பதிவு செய்யப்பட்டு இயங்கி வருகிறது. விரைவில் அது பற்றிய அறிவிப்பினை பிளாக்கில் வெளியிட உள்ளேன். இணைந்திருங்கள்.

ரியல் எஸ்டேட் பிசினஸில் முதலீடு செய்து, நூறு சதவீத உத்திரவாத லாபம் பெறக்கூடிய அற்புதமான நிலங்கள் உள்ளன. வெகு துல்லியமான வகையில் செயல்திட்டங்களும், வருமானத்தின் விபரங்களும் தரப்படும். லாபத்தில் பங்கு அல்லது அதற்கான கட்டணம் என்ற இரு வகையில் செயல் திட்டங்கள் இருக்கின்றன. விரும்புவர்கள் என்னுடன் உரையாடலாம்.

அதுமட்டுமின்றி விவசாய நிலங்கள், தேயிலைத் தோட்டங்கள், காஃபி எஸ்டேட்டுகள், ஏலக்காய் தோட்டங்கள், தென்னைத் தோட்டங்கள் உள்ளன. தேவைப்படுபவர்கள் தொடர்பு கொள்ளுங்கள். என்ன தேவை, என்ன செய்ய விரும்புகிறீர்கள் என்று சொன்னால் அதற்கேற்ற பரிந்துரைகளைச் செய்வேன்.

ஒரு சிலர் நிலம் வேண்டுமென்பார்கள். என்ன திட்டம், என்ன பட்ஜெட் என்றுச் சொல்ல மாட்டார்கள். அவர்களுக்கு என்னால் ஒன்றும் பரிந்துரைக்க முடியாது

இந்த முதலீட்டில் ஏற்ற இறக்கம் இல்லை. லாபம் மட்டுமே. ஆனால் நீங்கள் சரியானவரைத் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும். இப்போது வீட்டில் இருப்பீர்கள். நேரமிருந்தால் எனது தொலைபேசியில் தொடர்பு கொள்ளுங்கள். பேசலாம்.

பூமியில் போட்ட காசு என்றைக்கும் தங்கம் தான்.

கொஞ்சம் பணம் போதும், நிம்மதியாக சந்தோஷமாக வாழலாம். விரைவில் பேசுவோம் அதுபற்றி…!

தென்னைமரமும், நானும்

ஒவ்வொரு நாளும் ஒவ்வொரு நாளே. சுவாரசியங்களும், ஆச்சரியங்களும், கோபங்களும், தாபங்களும் உருவாகிக் கொண்டே இருக்கின்றன. காரணம் என்னவென்று பார்த்தால் அத்தனையும் மனிதர்களின் அறிவிலித்தனத்தால் என்பது தெரியவரும். மனிதர்களால் தான் பூமி மட்டுமல்ல பிரபஞ்சமே சிக்கலுக்குள் உள்ளாகிறது.

கொரானா தொற்று பரவி பெருகிக் கொண்டிருக்கிறது. ஆனாலும் மக்கள் அடங்கி இருப்பதாகத் தெரியவில்லை. அவரவருக்கு ஒவ்வொரு காரணங்கள். விளைவு நோய் பரவல். தானும் கெட்டு, பிறரையும் கெட வைப்பது தான் வாழ்க்கை என நினைக்கும் மக்கள் இருக்கையில் எத்தனை சொன்னாலும் கேட்கப்போவதில்லை.

வெளியில் செல்லாதீர்கள், கொரானா ஒட்டிக் கொள்கிறது என்று அரசாங்கம் என்னென்னவோ செய்து பார்க்கிறது. ஹாஸ்பிட்டலில் வசதி இல்லை, மருத்துவர்கள் போதுமான அளவில் இல்லை, செவிலியர்களும் இல்லை. மிகப் பெரிய அவலத்தினை மக்கள் சந்திக்க நேரிடும் என்பதற்காக மாநில அரசுகள் படாதபாடு பட்டுக் கொண்டிருக்கின்றன.

இது போதாது என்று மத்திய அரசு கைதட்டு, விளக்குப் பிடி என பிரச்சினையை மேலும் மேலும் பூதாகரமாக்குகின்றார்கள். ஒவ்வொரு மாநிலத்திலிருந்தும் வரக்கூடிய வரியை எல்லாம் வைத்துக் கொண்டு மத்திய அரசு போடும் ஆட்டம் சொல்லும்படி இல்லை,

கொரானா பரவிக் கொண்டிருக்கிறது. இந்திய மக்களின் எதிர்காலம் கேள்விக் குறியாய் கிடக்கிறது. கோடீஸ்வரர்களெல்லாம் பிச்சைக்காரனாகின்றார்கள். பிச்சைக்காரர்கள் எல்லாம் பசியால் சாகப் போகின்றார்கள். மிடில் கிளாஸ் மக்களோ மன அழுத்தத்தின்  பிடியில் சிக்கி தினமும் செத்துக் கொண்டிருக்கின்றார்கள்.

நோயின் பயங்கரம் வேறு. மத்திய அரசின் கையாலாகாத தனம் வேறு. இவற்றுக்கிடையில் சிக்கி இந்தியர்கள் சின்னாபின்னப்படுகிறார்கள்.

இது போதாது என்று மதப்பிரச்சாரம் வேறு. அவனால் தான் பரவியது. இவனால் தான் பரவியது என்ற குற்றச்சாட்டு வேறு.

வெளிநாட்டில் இருந்து தான் கொரானா இந்தியாவிற்குள் இறக்குமதி ஆனது அல்லவா? வானூர்திகளில் வந்த டிப்ளோமேட்ஸ்களின் வாரிசுகள், பணக்காரர்களின் பிள்ளைகள், அரசியல்வாதிகளின் பிள்ளைகள் அவர்களின் உறவினர்கள் அனைவரும் இந்தியாவிற்குள் வந்து சேரும் வரை அமைதியாக இருந்து விட்டு, பின்னர் இண்டர்நேஷனல் பிளைட்டுகளுக்கு தடை போடுகின்றார்கள். இந்தியர்கள் கொரானாவால் பாதிக்கப்பட  முழுக்காரணமே ஆளும் மத்திய பாஜக அரசு என்கிறார்கள் பலரும். ஒவ்வொரு இண்டர்னேஷனல் பிளைட்கள் இறங்கும் இடத்தில் கிருமி நாசினி தெளிக்கப்பட்டு, அவர்களைத் தனிமைப்படுத்தி இருந்தால் இத்தனை கஷ்டம் மக்களுக்கு வந்திருக்குமா? இந்த உத்தரவு போடுவது மத்திய அரசு அல்லவா? வேடிக்கைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்கள்.

இல்லையென்று சொல்லவோ மறுக்கவோ காரணங்கள் கிடைக்கவில்லை. இந்த நேரத்தில் கையைத் தட்டு, விளக்குப் பிடி என வேண்டுகோள் விடுத்து, மக்களைப் படாதபாடு படுத்திக் கொண்டிருக்கிறது மோடி அரசு என்கிறார்கள் பல அரசியல் பார்வையாளர்கள்.

பண மதிப்பிழப்பில் ஆரம்பித்து இது வரையிலும் மத்திய அரசு செய்து வரும் செயல்கள் எதுவும் இந்திய மக்களுக்கு நன்மை பயப்பதாக இல்லை என்று பலரும் பேசிக் கொள்கிறார்கள்.

பாகிஸ்தானை விட்டு விட்டு, இப்போது முஸ்லிம் மக்களிடம் சென்றிருக்கின்றார்கள் பாஜகவினர் என இன, மொழி பேதம் பார்க்காத நடு நிலையாளர்கள் குற்றம் சாட்டுகிறார்கள். ஆனால் மத்திய அரசோ, இன்னும் எத்தனை நாள் ஊரடங்கு என்று சொல்வதற்கு, டிவிக்களில் போட்டியில் வென்றவரை அறிவிக்கும் கவுண்டவுன் போல நாட்களை எண்ணிக் கொண்டிருக்கின்றார்கள். மக்கள் ஒவ்வொருவரும் என்ன நடக்குமோ என பீதியில் கிடக்க, பிரதமரோ பத்திரிக்கையுடன் பேசுவதை தவிர்த்து வருகிறார். அவர் தன் மீதான இந்தியர்களின் அவ நம்பிக்கையை, நேரிடையாக மக்களுடன் பேசுவதைத் தவிர்த்து, பத்திரிக்கைகள் வாயிலாகப் பேச வேண்டும். இல்லையெனில், அவர் மீதான, வெறுப்பி பிம்பம் வளர்ந்து கொண்டே தான் போகும் என்கிறார்கள் அரசின் மீது நம்பிக்கைக் கொண்டவர்கள்.

இந்தக் கொடுமை இன்னும் நான்காண்டுகள் தொடரும் என்பது இந்தியர்களின் மாபெரும் அவலம் என்கிறார்கள் நடுநிலையாளர்கள். இது தேவையற்ற கெட்ட பெயரைச் சம்பாதித்துக் கொடுக்கும் என பாஜகவினர் சிந்திக்க வேண்டுமென கேட்டுக் கொள்வதைத் தவிர வேறு என்ன செய்ய முடியும் நம்மால்.

தர்மம் கொன்றாருக்கு தர்மமே கூற்றாகும். அதற்கான விலையை மக்களும் கொடுத்தே ஆக வேண்டும். நல்லவர்களைத் தேர்ந்தெடுக்காமல், மதம், மொழி, இனம், ஜாதி, சொந்தக்காரர்கள் என வகைப்படுத்தி தேர்ந்தெடுத்தார்கள் அல்லவா? போதாதற்கு ஓட்டுக்குக் காசு வேறு. கடமையில் இருந்து தவறியவர்கள் மக்கள். ஆகவே எல்லோரும் ஒன்றாக சேர்ந்து அனுபவிக்கிறோம் என்பதைத் தவிர, கொரானா பரவுவதைப் பற்றிச் சொல்ல ஒன்றுமில்லை.

இன்னும் மக்கள் மாறவில்லை என்பதை நொடிக்கொரு தரம் ஃபேஸ்புக்கிலும், டிவிட்டரிலும் எழுதிக் கொண்டிருக்கின்றார்கள். திருந்தாத ஜென்மங்கள் என்றைக்கும் திருந்தப் போவதில்லை.

மதமோ, மொழியோ, கட்சியோ, இனமோ எதுவும் மக்களுக்கு நன்மை செய்வதில்லை என்பதை இனிமேலாவது எனது பிளாக்கைப் படித்து வரும் நண்பர்கள் புரிந்து கொள்ளுங்கள்.

அவ்வாறானவர்களிடமிருந்து உடனடியாக விலகி விடுங்கள். அவர்கள் கூட இருந்தே தானும் செத்து, தனக்காகப் பிறரையும் சாகடிப்பார்கள்.

இனி தென்னை மரத்துக்கு வந்து விடுவோம்.

தென்னை என்பது உண்மையில் கடவுள் தன்மை வாய்ந்தது. இறைத்தன்மை என்பது அன்பு என்று அர்த்தம் கொள்க. சமீபத்தில் மிகவும் ஆச்சரியமான சம்பவம் நடந்தது. அதற்கு நானே சாட்சி. ஆக இருந்த காரணத்தால் இப்பதிவு.

வீட்டினைச் சுற்றிலும் காம்பவுண்ட் சுவர் கட்டிக் கொண்டிருந்தோம். வீட்டின் பின்னால் இரண்டு தென்னை மரங்களும், வீட்டின் முன்னால் இரண்டு தென்னை மரங்களும் வாசலில் பெரிய வேப்பமரமும் உள்ளது. வேப்பமரத்தில் மயில்கள், கிளிகள், சிட்டுக்குருவிகள், காக்கைகள், இன்னும் பெயர் தெரியாத பல வித பறவைகள் இருக்கும். 

தென்னைமரத்தில் மயில்கள் தங்கி இருக்கும். சுவருக்கு இடைஞ்சலாக இருப்பது போல ஒரு தென்னை மரம் இருந்ததால், வெட்டி விடலாமா என, அந்த மரத்தின் அடியில் நின்று பேசிக் கொண்டிருந்தோம். ஆனால் அப்படி ஆகவில்லை. சுவர் கட்டி முடித்து விட்டோம்.

பிரச்சினை என்னவென்றால் அந்த தென்னை மரம் சுத்தமாக காய்க்கவில்லை. ஒரு குரும்பை கூட விடவில்லை. தென்னம்பாளைகள் வருகின்றன. ஆனால் காய்கள் இல்லாமல் பூக்களாக கொட்டின. மனைவி இதைக் கவனித்து என்னிடம் சொன்னாள். எனக்கோ ஆச்சரியம். என்ன காரணம் என பார்த்தால் ஒன்றுமில்லை. மரம் நன்றாகத்தான் இருக்கிறது. இது என்னடா சோதனை என நினைத்துக் கொண்டிருந்த போது, மனைவி சுவர் கட்டும் போது பேசிக் கொண்டிருந்த விஷயத்தை நினைவுபடுத்தினார்.

ஒருவேளை அது காரணமாக இருக்குமோ என எனக்குள் ஒரு சிந்தனையோட்டம். தென்னை மரத்திடம் பேசினேன். உன்னை வெட்டுவதாக இல்லை. கோபித்துக் கொள்ளாதே என நான்கைந்து நாட்களாக அதனுடன் பேசினேன். மனைவியும் அதனிடம் சென்று தடவிக் கொடுத்து, உன்னை எந்தக் காலத்திலும் வெட்ட மாட்டோம் என சொல்லி வருவாள்.

ஆச்சரியம், அடுத்து வெடித்த தென்னம்பாளையில் காய்கள் கொத்துக் கொத்தாய் பிடித்தன. மரம் கொள்ளாமல் காய்த்து தள்ளுகிறது இப்போது. இளநீரோ முன்பிருந்ததை விட சுவையாக இருக்கிறது.

அன்றிலிருந்து மரம், செடி கொடிகளைப் பார்க்கும் போது அதுவும் ஒரு உயிர் எனத் தோன்றுகிறது.

இதைத்தான் வள்ளலார் பெருமான், வாடிய பயிரைக் கண்டபோதெல்லாம் வாடினேன் என்றுச் சொன்னாரோ?

அவருக்கு பயிரும் உயிர் தான் என்று தெரிந்ததோ?

அன்பு நண்பர்களே, அன்பு கொள்ளுங்கள் இந்தப் பிரபஞ்சத்தின் மீது. அதன் ஒவ்வொரு படைப்பின் மீதும். நம் அன்பு பெருக பெருக, பிரபஞ்சம் நம் மீது அன்பு கொள்ளும். அன்புக்கு இடைஞ்சலாக இருப்பது பற்று.

திருமூலர், எழுதிய திருமந்திரத்தில் இப்படித்தான் சொல்லி இருக்கிறார்.

ஆசை அறுமின்கள்,

ஆசை அறுமின்கள்,

ஆசை அறுமின்கள்,

ஈசனோ டாயினும்

ஆசை அறுமின்கள்.

பற்றாயிருப்பது அன்பு காட்டுவதை தடுக்கும் பெரும் தடை. பற்று அறுப்பது மட்டுமே பிற உயிர்கள் மீது அன்பு கொள்ள வைக்கும்.

பற்றே எல்லாப் பிரச்சினைக்களுக்கும் ஆரம்ப விதை. தான், தனது என்ற பற்றை அறுப்போம்.

அன்பை விதைப்போம்…  

கொரானாவைக் கொல்லுமா சித்தரத்தை?

அந்தக் காலத்தில் மளிகைக் கடைகளில் சித்தரத்தை வேர் ஒரு துண்டை வாங்கி வாயில் அடக்கிக் கொள்வார்கள். கல்லூரியில் படிக்கும் போது அம்மா, எனக்கு மாசிக்காய் என்ற ஒரு உருண்டையான வஸ்துக்கள் நான்கைந்து வாங்கித் தருவார்கள். பஸ்ஸில் ஏற்றி விடும் போது வாய்க்குள் ஒரு வஸ்துவை அடக்கிக் கொள்வேன்.

ஹாஸ்டல் சென்று சேரும் போது முற்றிலுமாக எச்சிலில் ஊறி, வயிற்றுக்குள் சென்று சேரும். வயிற்றுப் புண், வாய்ப்புண் எல்லாம் போயே போய் விடும்.

தாத்தா சித்தரத்தை வேர் வாங்கித் தருவார். வாய்க்குள் வைத்திருந்து துப்பி விடுவேன்.

கொரானா நுரையீரலைத் தாக்கி, மூச்சு விட சிரமப்படுத்தி மரணிக்க வைத்து விடுகிறது என்று மருத்துவர்கள் சொல்கிறார்கள்.

இதோ சித்தரத்தையின் மகத்துவம் என்னவென்று நெட்டில் வந்துள்ளதை கீழே தருகிறேன். படித்துப் பாருங்கள். சித்தரத்தைப் பொடி எனக்கு கிடைக்கவில்லை. உங்களுக்கு கிடைத்தால் விட்டு விடாதீர்கள்.

சித்தரத்தை (Alpinia officinarum) வேர் கிடைத்தால் வாங்கி வைத்துக் கொள்ளுங்கள். ஆஸ்துமா, சளி, காய்ச்சல் ஆகியவற்றுக்கு அரு மருந்து. இது கொரானாவை சரி செய்யுமா என்றெல்லாம் தெரியாது. ஆனாலும் சளிக்கும், நுரையீரலுக்கும் அது நல்லது செய்கிறது. 

நமது தேசத்திலிருந்து ஏற்றுமதியாகி, நமது நாட்டுக்கே திரும்பவும் மேலை மருந்துகளின் வழியே வரும் முக்கியமான மூலிகைகளில், ஒன்றுதான் சித்தரத்தை.

சித்தரத்தை கோழை, கபத்தை அகற்றும். உடல் வெப்பத்தை அகற்றும். பசியை தூண்டும்.

மணம் தருவதும், செரிமான ஊக்கியாகவும் செயல்படுவதுமான சித்திரத்தை பன்னெடுங் காலமாகத் தென்னாட்டில் பயன்படுத்தப்பட்டு வருகின்ற ஒரு மூலிகையாகும். சித்த ஆயுர்வேத வைத்தியர்கள் இதை கபம், வாதம், வீக்கம், இழுப்பு, இருமல், காய்ச்சல் போன்றவைகளுக்குப் பயன்படுத்துவார்கள் என்றாலும் நெஞ்சிலுள்ள கபத்தை வெளியேற்றுவதில் திறன் மிக்கது. நுரையீரல் நுண்குழாய்களை விரிவடையச் செய்து மூச்சு எளிதாக வரச் செய்வதுடன் இக்குழாய்களிலும், மூச்சுக்குழல் மற்றும் தொண்டையிலும் உள்ள சளியை வெளியேற்றுகிறது.

ஒரு காலத்தில் தென்னாடு எங்கும் எல்லா வீட்டு மருந்துப் பெட்டிகளிலும் சித்தரத்தை இடம் பெற்றிருந்தது. கபம் சளி போன்றவை மட்டுமின்றி எல்லாவிதமான மூச்சுக்குழல் தொடர்புடைய நோய்களுக்கும் இது சிறந்த மருந்தாகும். கக்குவான் இருமல் உள்ள குழந்தைகளுக்கு சித்தரத்தையை அரைத்து தேனில் குழைத்துக் கொடுக்க இருமலின் தாக்கமும் இழுப்பும் குறைந்தது.

சித்தரத்தை ஒரு சிறந்த மணமூட்டியாக இருப்பதால் இதை வாயிலிட்டுச் சுவைக்க வாய் நாற்றம் மறையும். இதன் நறுமணம் காரணமாக இதைப் பல வகை ஆயுர்வேத மருந்துகளில் சேர்ப்பதுண்டு. ( நன்றி - உயிர் ஆன்லைன் இணையதளம்)

இதுபற்றிய மேலதிக விபரங்களை ஆயுர்வேத, சித்த மருத்துவர்கள் வியாபார நோக்கமின்றி ஆராய்ந்து சொன்னால் மக்களுக்கு நன்மை பயக்கும்.